Clicken, of niet?
Te fietsen | week 12
Shimano, een grote fabrikant van fietsonderdelen, kwam in de jaren tachtig met iets nieuws. Geïndexeerde versnellingen. Voortaan hoefde de fietser niet op de tast met de versnellingscommandeur naar een hogere of lagere versnelling te zoeken. Die hendel was voortaan met een simpel clickje een versnelling hoger of lager te zetten. Zoals met naafversnellingen overigens altijd al kon, maar nu dus ook voor derailleurfietsen was weggelegd.
Profwielrenners vonden dat aanvankelijk niets, die clickjes. Die redden zich perfect met wat ineens frictieschakeling was gaan heten. En Shimano’s concurrenten reageerden ook nogal lauw, en daarmee laat, toen die geïndexeerde versnellingen een groot succes werden op de markt.
Pas toen ook zou Shimano de marktdominantie krijgen die het merk nog altijd heeft.
Ik heb met derailleurversnellingen leren fietsen in de oude oertijd van de frictieschakeling. Dus dat de meeste fietsjes in mijn stal uit 1980 dateren, of daarvoor, maakt me niet zo veel uit. Ik red me doorgaans best met de oude en onverslijtbare fietstechniek.
Mankeerde er uiteindelijk toch iets aan mijn Raleigh Triathlon, uit 1988, die mijn favoriet was geworden om hele dagen op weg te gaan. De cassette daarvan mistte éen cruciale stap. Ik had nog een tandwieltje nodig met 19 tanden, tussen de 18 en de 20; omdat dit de meest gebruikte versnellingen waren, en de stap daartussen soms net wat te groot aanvoelde.
En toen waren die zes versnellingen achter ineens weinig — want om een 19 toe te voegen zou er dan een ander tandwiel weg moeten. Alleen had ik ze allemaal weleens nodig gehad. Behalve dan de kleinste misschien. En die is nu net onverwisselbaar. Daar schroef je de hele cassette mee vast aan de cassettebody.
Dus ging de gedachte al gauw uit naar een cassette met zeven versnellingen — want dan zou ik hetzelfde wiel kunnen houden, en enkel een andere cassettebody nodig hebben.
Woog ook al in de overwegingen mee dat mijn Raleigh Triathlon af fabriek met geïndexeerde versnellingen kwam. Een upgrade naar een cassette met zeven tandwielen achter, zou daarmee ook vereisen dat ik een nieuwe schakelaar kocht. Tenzij ik overstapte op frictieschakeling; ofwel voor techniek zou kiezen die op het moment dat de fiets gemaakt werd als verouderd gold.
Dus hoorde dat clicken bij die fiets… Gevoelsmatig.
Liep het uiteindelijk nog weer anders. Geïndexeerde buiscommandeurs voor acht versnellingen waren veel makkelijker te vinden dan die voor zeven versnellingen. Daarop kreeg de Raleigh de wielset die ik oorspronkelijk in een najaarsaanbieding had gekocht voor mijn Koga Roadspeed. En toen werd daar een nieuw achterwiel voor gevlochten. Voor een acht-versnellingscassette ook.
Zou ik met de Koga Roadspeed nu ook kunnen overgaan naar geïndexeerd schakelen. Maar ziet, om onbekende redenen past dat niet bij die fiets. Logica bestaat daarin blijkbaar dus niet.
[x]#13041 fan donderdag 30 maart 2017 @ 23:22:22
