IPWR
Te fietsen | week 10
Er speelt op het moment van alles in het wereldje van het lange-afstandfietsen, en ik merk daar toch niet echt in geïnteresseerd te zijn.
Zo is Steve Abraham opnieuw begonnen met een poging om zo veel mogelijk kilometers te fietsen in een jaar. Exact twee jaar nadat zijn eerste poging eigenlijk strandde; omdat een brommer hem omver reed en hij zijn enkel daardoor brak.
In 2015 was dat nog wat, die eerste aanval op dat jaarrecord. Ook al omdat dit onnoemelijk scherp stond; terwijl het toch al uit 1939 stamde. Ik heb de inspanningen van Abraham en zijn concurrent Searvogel toen redelijk intensief gevolgd.
Maar ondertussen rijdt in de VS ene Amanda Coker al maanden dagelijks honderden kilometers af op een afgesloten circuit van 7 mijl, met een gemiddelde van boven de 32 km/u. En ze reduceert het jaarrecord fietsen al doende tot de onzin die het eigenlijk is.
Iemand is bezig een jaar uit zijn of haar leven op te offeren, om een saai record te zetten dat bijna niemand iets zegt. Om het daarna ongetwijfeld weer heel rustig aan te gaan doen met de fiets.
Jaarrecords zeggen mij voortaan hoogstens iets als iemand elk jaar fietst, en dit ook blijft doen, en zich daar dan eenmaal opvallend in verbetert. Tegelijk heb ik aan mijn eigen jaarafstanden gemerkt dat het weer van veel grotere invloed is op het tal afgelegde kilometers dan mijn fietskwaliteiten.
Nee, dan de Indian Pacifici Wheel Race (IPWR) van het moment — een non-stop fietsrace van 5460 kilometer langs de zuidkant van Australië tussen Perth en Sydney. Die een crime om te doen is vast, door alle kaarsrechte wegen. En toch spreekt zo’n evenement dan wel tot de verbeelding, omdat ik weer een paar keer dag aan dot-spotting kan doen online.
[x]#13019 fan dinsdag 21 maart 2017 @ 22:22:22
