Avondrood
Te fietsen | week 22
Nog drie weken, en de dagen gaan al weer korten. Ondertussen benut ik de lange avonden nu niet zelden door na het eten nog een eindje te gaan fietsen. Want daar is het eindelijk weer voor.
De winter duurde me duidelijk te lang.
Stuitte ik laatst bij een wat langere avondrit wel op het merkwaardige probleem driekwart van de tijd tegen de ondergaande zon in te moeten kijken. Op mijn honderd-kilometer-rondje ging het eerst naar het zuiden, en later pas het zuidoosten. Maar dit betekende dat de terugreis voornamelijk in westelijke richting verliep. Alwaar die zon nog altijd niet onder de kim was gezakt.
Was ik blij eindelijk in korte broek en met korte mouwen rond te kunnen rijden, moest er nu ineens de hele tijd een pet bij op; om niet verblind te worden.
Nooit een tel er bij stil gestaan, kortom, dat ook een nadeel kan kleven aan mooi weer, en lange dagen.
Nu goed, helemaal spontaan en zonder na te denken op de fiets stappen, kon al niet; omdat ik de afweging had dienen te maken hoe snel het zou afkoelen; en hoeveel er aan kleding mee moest daarom. In het laatste uur trok ik er wel degelijk kniewarmers bij aan, en een shirt met lange mouwen, tegen de avondkilte.
Voortaan dus ook even stil staan over de mogelijke problemen van een routekeuze.
[x]#13161 fan dinsdag 30 mei 2017 @ 23:04:05
