Het witte scherm en ik, en niets anders dan het scherm en ik
Er bestaan tegenwoordig verschillende tekstverwerkers die alleen een leeg scherm tonen, plus daarop de tekst die ingetikt wordt. De menubalken bovenaan, onderin, of aan de zijkant leiden maar af van waar het echt om gaat, zo menen de makers. Dus zijn die niet te zien.
Ik ben het wel met dat idee eens, vooral ook omdat ik heel lang het liefst op een laptop schreef die maar een beperkte resolutie had. Bij een schermgrootte van 800 x 600 pixels haalden al die menubalken al snel een te groot deel van het werkvlak af. Dus heb ik me al heel lang geleden aangewend om de optie ‘full screen’ [volledig scherm] te gebruiken in Word, en die functie te koppelen aan de F11-knop; omdat deze daar ook in browsers voor benut wordt.
Goed, helemaal leeg is het scherm niet, voor wie de full screen-optie voor het eerst gebruikt. Er duikt ineens een zwevend submenuutje op. Maar dat is gemakkelijk naar onderen, uit beeld te schuiven.
Die menu’s bovenaan zijn overbodig. De functies die ik tijdens het typen wel nodig heb, zijn meestal wel via een druk op de rechtermuisknop aan te roepen. Of anders heb ik ze al lang geleden aan toetsenbordcombinaties gekoppeld. [In Word: ga naar ‘extra’s’ of ‘tools’, en kies daarbij de optie ‘aanpassen/’customize’ => ‘toetsenbord/’keyboard’, om zo’n toetscombinatie aan het standaardsjabloon te koppelen].
Ik geloof dat dit voor mij de enige manier is waarop ik prettig met software kan werken. Wat er nutteloos of irritant aan is, moet eenvoudig uit beeld kunnen verdwijnen. Software heeft doorgaans te veel functies. Helemaal als een programma al een tijd bestaat, en de makers daarvan denken dat er nog altijd verbeteringen aan nodig zijn. Ook al hebben thuiswerkers hele andere eisen aan zoiets basaals als een tekstverwerker dan organisaties waar vaak meerdere mensen aan éen tekst tegelijk werken.
Word 97 was mij goed genoeg, al ben ik dan al een tijd over op Word 2000. Hoe graag ik verder ook zonder Microsoft-producten zou willen werken, voor Word zijn wel de woordenboeken en taalhulpjes gemaakt die ik nog weleens nodig heb.
Maar een probleem alleen al is dat die tekstverwerker niet op USB-stick meegenomen kan worden, zoals Writer van OpenOffice.org wel kan. En daarmee dat ik dus niet kan afdwingen overal, op elke computer, met dezelfde toetsenbordcombinaties, macro’s, en sjablonen te kunnen werken als ik wens. Gereedschap dient de mens, over het gebruik moet ik niet hoeven na te denken.
En daarom probeer ik toch haast elke nieuwe tekstverwerker nog uit, of die misschien nog net iets meer brengt.
[naar aanleiding van deze Lifehacker-tip]
[x]#3497 fan donderdag 3 april 2008 @ 18:56:06
