Records
Te fietsen | week 14
Amanda Coker heeft het jaarrecord fietsen verbeterd dat Kurt Searvogel vestigde over 2015.
76.076 mijl reed ze tot nu toe — 122.406 kilometer. Is het jaar nog niet eens voorbij ook. Haar recordpoging stopt pas op 14 mei. Dus kan het best dat er nog 10.000 mijl bij komen.
Toch zegt dit me allemaal weinig. Coker rijdt haar mijlen op een afgesloten circuit, dat volkomen vlak is. En hoewel daar om verschillende redenen veel voor te zeggen is — Amanda Coker en haar vader raakten ooit zwaargewond toen ze aangereden werden op de openbare weg — benadrukken die eeuwig dezelfde rondjes toch ook dat zo’n recordpoging een nogal kunstmatig iets kan zijn.
Een mentale inspanning meer wordt dan, als een lichamelijke prestatie.
Vanzelfsprekend, iemand die een recordpoging begint, zal proberen alle risico’s daarbij zo veel mogelijk uit te bannen. Als daarbij iets moet, dan toch zeker plannen. Alleen kan een sporter, of een avonturier, daarmee tegelijk ook alle aardigheid uit de inspanning weg plannen. Zo’n prestatie krijgt dan nooit een verhaal.
Een jaarrecord fietsen zo steriel oppakken als was dat een kantoorbaan inspireert me tot niets.
Deze week kwam Mark Beaumont ook weer eens in het nieuws. Hij gaat een nieuwe poging wagen om als snelste mens de wereld rond te fietsen. De eerste keer dat hij dit deed, leverde die inspanning een boeiende documentairereeks op, en een wel aardig boek.
Ditmaal moet het binnen 80 dagen lukken — een uit de literatuur bekend aantal. En anders dan bij zijn debuut wordt deze recordpoging deze keer geen solo-inspanning, maar krijgt hij ter begeleiding een heel team mee onderweg; om hem te voeden, en om hem een nieuwe fiets aan te reiken als er eens iets kapot mocht gaan.
En ziet, als het bij records allereerst om een getal gaat, zegt me dat dus ook helemaal niets. Records gaan pas leven als de nieuwe recordhouder ook echt wat te overwinnen had.
[x]#13053 fan donderdag 6 april 2017 @ 18:38:38
