Vaste voet
Te fietsen | week 03
Zou 2017 dan toch het jaar worden van de bewuste bandenkeuze? Ik schreef daar al iets over in mijn terugblik op het vorige jaar.
Maar het zijn beroerde fietsomstandigheden dezer dagen, met telkens die sneeuw- en ijsresten op de weg. Rotzooi waarover het zo makkelijk glibberen is. Ook al omdat er zo’n groot verschil in rijkwaliteit kan bestaan tussen de wegdelen in de zon, en die in de schaduw.
Ik ben nu erg blij vorige zomer 55 mm brede Big Apples te hebben gemonteerd onder mijn aluminium boodschappenfiets. Zelfs al was dat toen allereerst om onbezorgd door het bos te kunnen crossen. Om die fiets toch ook nog eens te gebruiken.
En wat goed rijdt door mul zand doet het heel niet verkeerd op sneeuwresten — ik voel me er in elk geval aanmerkelijk zekerder op dan op de 28 mm of 30 mm banden van mijn normaal meest gebruikte fietsen.
Schreef Velouria vervolgens ook nog een lofzang op tubes; die zoveel lekkerder zouden rijden dan de gebruikelijke combi van binnen- en buitenband.
Eén van de fietsjes die ik ooit derdehands kocht, kwam met tube-wielen. En die was mede daarom ook zo goedkoop. Want het rijden op tubes, die aan de velg vastgeplakt moeten worden, is meer iets voor de wel heel fanatieke fietser, of de professional; voor wie het team alles doet.
Ik hoef daarom enkel nog die oude tubes van de oeroude wielen te pulken. Die wielen dan opnieuw stellen natuurlijk. Om voor een paar tientjes drie tubes te kopen, twee voor het echt en éen als reserve, en lijm, en voorgelijmde tape. Zodat ik met slechts een kleine investering meer kom te weten.
Waarom dat dan niet al eerder gedaan? Omdat ik eigenlijk betrekkelijk weinig klachten over de bandjes die ik tot nu toe monteerde. Dit maakt het moeilijk om me te bedenken hóe het dan beter zou kunnen.
Ken ik bovendien het placebo-effect al te goed — dat iets wel beter moet zijn omdat er tijd, aandacht, en geld in is gestoken.
[x]#12928 fan dinsdag 17 januari 2017 @ 10:11:06
