Zugzwang
Te fietsen | week 48
Schijnbaar heugelijk nieuws van de werken aan de Centrale As: fietsers hoeven sinds vrijdag niet meer bij het Stinkfabriek over het erf.
Wel leidt de nieuwe route vanuit het zuiden voor het gevoel nog altijd eerst het dorp Sumar in. Alleen ligt er daar, na een eind hobbelen over een ventweg met een beroerd klinkerwegdek, ineens een nagelnieuwe rotonde. En daar mogen fietsers dan voortaan linksaf, om na een meter of honderdvijftig eindelijk weer op het fietspad uit te komen wat in gebruik was tot het voorjaar van 2013, en dat sindsdien taboe was.
Dus, vergeleken met toen is de huidige route nog altijd honderden meters om.
Grootste voordeel van de nieuwe situatie is dat er niet nog een natte winter lang over een onmogelijk slecht klinkerpad steil bij een brug opgefietst hoeft te worden.
Afdalen daar vind ik domweg link. Zeker in het donker, of als het regent.
En ook blijft het stinkfabriek voortaan grotendeels uit het zicht. Al is de geur van de kadaververwerking altijd wel even te ruiken, ergens.
Bovendien lijkt het erop alsof er voortaan een verkeerslicht minder is op mijn route dan voorheen — waarmee ik de situatie bedoel van ruim tweeënhalf jaar terug. Met de dwang eerst rechtsaf het dorp in te moeten, richting stinkfabriek, verdween ook de plicht bij een stoplicht te moeten wachten om de kruising te kunnen oversteken.
En dan is het wellicht vreemd om te klagen dat de dwang blijft om om te moeten rijden, omdat ik ook volhoud allereerst te fietsen voor mijn plezier. Waarbij een honderd meter meer of minder niet uit zouden horen te maken. Toch voel ik altijd onbehagen als het lijkt alsof er onvoldoende is nagedacht dat er ook nog fietsers zijn. Die ook over zo’n schaarse brug moeten over dat brede kanaal dat Friesland in tweeën splitst.
Verplicht de fuik in zwemmen, had weer eens veel eleganter kunnen worden opgelost.
[x]#12131 fan zaterdag 28 november 2015 @ 21:57:48
