Tekenend

Achteraf kan ik er nog wel de symboliek van inzien ook. Ik studeerde eens werktuigbouwkunde, lang geleden. Was daar niet gelukkig mee. Kon niet stoppen vanwege de dienstplicht anders, en ging van de weeromstuit veel zitten tekenen.

Mijn favoriete tekenmateriaal was toendertijd even de buisjespen, ook wel technische tekenpen genaamd. Dure en stevige pennen van de merken Staedler en Rotring waren dat, waarop stond hoe dik het lijntje was dat er mee te trekken viel.

Als ze tenminste niet verstopt zaten.

Ik had pennen in allerlei diktes, variërend van een haarfijne 0,185 millimeter tot zelfs een obscene 2 millimeter dik. Fijn gereedschap, waarvan toen ook al duidelijk was dat het zijn langste tijd was meegegaan. Ons instituut experimenteerde namelijk met CAD op blitzsnelle 286-PC’s. En de technische tekeningen die in de plotter ontstonden, waren oneindig veel strakker dan wij het ooit zouden kunnen met de hand.

Dus tekende ik strips met mijn technische tekenpennen. Karikaturen ook. Want, de tijden veranderden, zo leek het even. De studiefinanciering werd ingevoerd, en voor het eerst in decennia roerden de studenten zich weer eens massaal in afkeer van éen gezamenlijke vijand. Dat was de toenmalige minister van onderwijs wiens naam rijmde op “snapt d’r geen reet van”; thans de burgemeester van Den Haag.

De wet van behoud van ellende – die ik bij mijn studie werktuigbouw leerde – gaat bovenal op voor de aanwezigheid van politici in het openbaar bestuur; verdwijnen ze eindelijk, duiken ze elders weer op.

Die strips en karikaturen vond ik natuurlijk niet toen ik daar naar zocht, op mijn zolder. Wel een map met ander werk. Ook met de buisjespen gemaakt.

Merkwaardig is dat ik een kleine twintig jaar jaar later nog precies kan aangeven waarom deze tekening mislukt is; hoe zeer het beeld dat er ontstond afwijkt van wat ik voor ogen had.

En toch, het badstof van dat mottige zweetbandje is me toen al wel goed gelukt.

Door dit stijltje iets gelikter uit te werken, en met wat meer commercieel inzicht, had ik allang stippelportretjes voor de Wall Street Journal kunnen maken. Maar waarom zou ik nog, voor een effect wat met Photoshop vast in een minuut of wat te bereiken is?


[x]#1631 fan woensdag 18 januari 2006 @ 22:53:35


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

3 kommentaren

eliane  op 18 januari 2006 @ 23:13:24

Ha ja, die stippelportretdingen heb ik ook gezien! Ben je ook geabonneerd op de del.icio.us feed?

eamelje.net  op 18 januari 2006 @ 23:17:00

Nee, maar die website duikt om de zo veel tijd op. Dus die stond al in mijn bookmarks.

Maar ze heeft hem zeer recent uitgebreid, dat viel me wel op. Vandaar dat anderen er over gelogd zullen hebben.

eliane  op 18 januari 2006 @ 23:39:05

Ik vind de jouwe trouwens wel mooi hoor, vooral het haar!