Te fietsen | week 12
stinkfabriek
Eén van mijn vaste fietsroutes is plotseling 220 meter langer. En die leidt voortaan over het erf van een bedrijvencomplex dat omwonenden weinig eufemistisch ‘het stinkfabriek’ noemen. Er worden daar kadavers van vee verwerkt.
Die routewijziging voor fietsers zal nog wel even zo duren. Anderhalf jaar op zijn minst. Het werk aan een nieuwe weg grijpt daarnaast in de omgeving in.
Ineens ook waren er vierhonderd bomen gekapt langs de N356, waardoor het toch al naargeestige traject langs die weg nog mistroostiger is geworden.
Er zijn wegen die ik bij het fietsen liever vermijd. En liever had ik deze route niet langer genomen. Maar het verkeer in Friesland kampt helaas met éen permanent probleem.
Overal in het land strekt zich het water uit. En het tal bruggen en pontjes over dat water is nogal beperkt.
Eén van de twee voor mij noodzakelijke bruggen bevindt zich naast de stinkfabriek.
Wil ik een rondje rijden tenminste. En dat wil ik graag.
Heen en terug gaan over dezelfde weg heeft iets te armoedigs. Als er alternatieven bestaan tenminste die niet wezenlijk langer zijn. En uiteindelijk duurt de narigheid langs de N356 en het stinkfabriek toch niet meer dan vijf kilometer van zoveel kilometers meer. Plus die 220 meter aan omlegging nu.
Het probleem met routines is ook vooral dat elke wijziging daaraan opvalt.
Weken zal het duren voor dat kale stuk langs de N356 en dat rondje om het stinkfabriek normaal geworden zijn. En dan geen gedachten meer oproept, en dan geen gevoelens meer vraagt.
[x]#10883 fan maandag 18 maart 2013 @ 13:09:24
