Te fietsen | week 45
handschoenen i
Wie warme handen wil hebben, moet zijn polsen goed inpakken. Zo bezien kunnen de badstoffen polsbandjes die sommige tennissers ’s zomers dragen tot vrij lage temperaturen ook nog best voor handschoen spelen.
Overigens geldt hetzelfde voor enkels en voeten. Omwikkel de enkel op het punt waar uw hartslag te voelen is, en ook uw voeten blijven warm.
Vraag me niet om de redenen waarom dit zo is. Maar als ik zou moeten gissen, lijkt het wel dat of het lijf de punten waar de slagaders het dichtst onder de huid liggen als een soort thermostaat gebruikt.
Een primitieve thermostaat dan ook nog, die voor de gek te houden is.
Ik deed wat onderzoek naar wat er nodig is om warm te blijven op de fiets, omdat de lange winter 2012/2013 me achteraf gezien toch wat zwaar is gevallen. Mijn snelheid zakte in deze periode soms wel bedenkelijk weg op de langere ritten.
Tegelijk is het moeilijk kleden tegen de kou voor een fietser — bij vertrek moet het namelijk voelen voor hem om haar of er net weinig is aangetrokken. Omdat er bij het fietsen zulke grote spieren gebruikt worden, creëert het lijf als vanzelf namelijk grote warmte. Een efficiënte machine is het lichaam namelijk niet. Zelfs al is fietsen de energiezuinigste manier van transport.
Dus is het in de winter soms wel vijftien minuten huiveren op de fiets, voor het behaaglijk wordt.
En vanaf dan blijft het ook lekker warm — tot er zo vaak een moment optreedt dat het lijf te veel hitte blijft produceren, en er iets gebeuren moet, om niet te gaan zweten. Want wie zweet in de winter wordt daar extra koud van; helemaal als de route tegen de oostenwind in voert.
Vorige winter had ik dan eigenlijk als enige tactiek om af te koelen om mijn handschoenen uit te trekken; al was dat soms maar éen handschoen.
En ideaal was dat nooit.
[ wordt vervolgd ]
[x]#11330 fan vrijdag 29 november 2013 @ 20:11:13
