Te fietsen | week 47
vooruitgang
De fiets waar ik in dit jaargetijde het meest op rijdt, dateert uit 1981. En in de basis lijkt het ding onveranderd. Maar nogal wat aantal onderdelen van nu zijn een stuk beter dan die van tweeëndertig jaar terug.
Dual pivot remmen zijn beter dan de remmen met éen enkel draaipunt van vroeger. Ook is er veel meer keuze in remblokjes — die zijn zelfs aan te passen naar de seizoenen.
Wielen zijn steviger en toch lichter geworden, dankzij de ontwikkelingen in velgtechnologie. Internet heeft verder de keuzemogelijkheden aan banden aanzienlijk uitgebreid; en zelfs goedkope banden hebben tegenwoordig betere antilekgordels dan de beste banden van vroeger hadden.
Mocht ik per se winterbanden willen monteren, dan zijn die ook echt te krijgen.
Een achterwiel met een cassettenaaf is bovendien veel sterker dan een ouderwets wiel waarin versnellingen en freewheel nog éen waren — want achterassen knapten in die ouderwetse constructie nog weleens spontaan.
Daardoor is ook de achtervork bij mij ooit gebroken overigens. Uit vermoeidheid, vanwege trillingen, door zo’n as.
Ook mijn extra lange spatborden zijn een relatief recente uitvinding — door lange-afstandrijders bedacht om ook tijdens uren in de regen droge voeten te houden.
En een hedendaagse naafdynamo en LED-verlichting.zijn helemaal onvergelijkbaar veel beter dan de gloeiwormpjes van lampen waar ik het vroeger mee moest doen.
Zijn er ook nog een paar kleinere nieuwigheden. Zoals kettingen die te monteren en demonteren zijn met een losse schakel. Zo’n schakel is ook apart te verkrijgen. En o zo makkelijk los mee te nemen; voor als het onmogelijk gebeurt en de ketting knapt onderweg.
Toch komt geen van deze vindingen het eerst in mij op als ik spontaan de vinding moest noemen die het het meest deed om het fietsen aangenamer te maken sinds 1981. Want die eer gaat naar het onnozele microvezeldoekje.
Het microvezeldoekje, dat thans goedkoop per rol te krijgen is in elke supermarkt, lost namelijk een probleem op dat me altijd geplaagd heeft bij het fietsen. Wat te doen na dat een pechgeval is opgelost?
Problemen verhelpen aan een fiets is altijd een merkwaardig vies werkje. Fijnstof van de remblokjes maakt de wielen toch al smerig, en als de wegen er nat bij liggen komt daar nog vocht bij en zand. Plus, een goed lopende fietsketting geeft vet af.
En bij een lekke achterband moet zowel de ketting verlegd worden om het wiel uit te nemen, als met dat wiel omgepakt om het probleem op het lossen.
Daar kunnen de handen behoorlijk vies van worden. En maak die dan maar weer eens schoon langs de kant van de weg, in het midden van niets.
Daarom had ik aanvankelijk van die condoomachtige rubber wegwerphandschoenen bij mijn reserveband gestopt. Ter preventie. Maar ziet. Met een miniem microvezeldoekje is vrijwel alle vuil simpel van de handen weg te vegen. En met wat water uit een drinkfles erbij, worden die handen zelfs heel vlot al wonderbaarlijk schoon.
[x]#11339 fan maandag 2 december 2013 @ 11:18:58
