Plofkip
week 52
De lezers van Onze taal hebben het woord ‘plofkip’ verkozen tot het woord van het jaar 2012.
Ik gebruikte datzelfde ‘plofkip’ hier al in mei 2006, in dezelfde betekenis; al vond ik het toen wel nodig er enige uitleg bij te verschaffen.
En die constatering relativeert zo’n verkiezing weer mooi. Wat nieuw lijkt, is dit vaak niet. En wat nu vreselijk in het oog springt, kan ook zo weer vergeten zijn.
Aan vrijwel alle jaarlijstjes valt op dat ze alleen iets vertellen over het moment dat ze werden opgesteld. En het land waarin dit gebeurde. Hun waarde of betekenis is gering, of zit hoogstens in het amusement.
Het jaar loopt bijna ten einde, dus moet er nog even iets gebeuren, om rekenschap te geven dat het allemaal gezien werd. En weinig is dan simpeler dan het opstellen van een ranglijstje of wat.
Maar vandaag is het gewoon maandag, en morgen wordt het gewoon dinsdag. Door de afspraak dat de jaartelling vannacht om twaalf uur verandert, wordt aan beide dagen wel erg grote betekenis gehecht.
De Chinezen vieren het begin van hun nieuwe jaar ergens tussen 20 januari en 20 februari, afhankelijk van wanneer de nieuwe maankalender begint.
Tamils houden het op 13 of 14 april. Net als vele andere Hindoes.
En alleen wie zijn eigen tradities heilig verklaart, en daarmee tot waarheid uitroept, vindt dat vreemd.
Het blijft vreemd abstract om het verspringen van een jaartal te vieren. Dat de dagen sinds 21 december weer langer worden lijkt me een aanzienlijk betere reden voor een festijn. Alleen was dat feest al, tijdens de door de Christenen zo sneaky ingelijfde Kerst.
[x]#10617 fan maandag 31 december 2012 @ 11:40:36
