Catch-22 | chapters 11 – 21
Joseph Heller
De indruk blijft voorlopig staan dat deze roman een sitcom in afleveringen is. Want de oorlog, laat staan de Nazi’s, komen nauwelijks in het boek voor. Al weet ik ook dat dit in het laatste deel van Catch-22 nog gaat veranderen.
Grootste vijand van de piloten en hun bommenrichters zijn allereerst hun meerderen op dat eilandje voor de Italiaanse kust. Althans, zo wordt dat gevoeld. Maar Heller neemt ook de tijd om te tonen hoe vrijwel alle mannen met enige macht de reikwijdte van die macht niet beseffen.
Ondertussen leest de roman op momenten bijzonder goed. Ik heb eens hardop moeten lachen. En ik wil weten hoe het verder gaat.
Zelfs Heller’s keuze om zijn verhaal niet lineair te vertellen, stoorde niet.
Het is alleen niet dat er tot nu iets mist om een aardig boek te hebben, het lijkt enkel wel of de schrijver iets bij me weg houdt. Dat stoort wat. Om maar weer eens een bekend Vlaamse wielercommentator te citeren: ik blijf toch op mijn honger zitten.
[lees al mijn gedachten over de roman Catch-22 hier]
[x]#10343 fan zaterdag 22 september 2012 @ 10:58:39
