Het sterkste onrecht
week 30
Merkwaardig aan dit weblog, maar ook aan boeklog trouwens, is dat het in mijn gedachten meer ruimte bezet dan het werkelijk inneemt. Mijn geheugen koppelt blijkbaar automatisch schrijven aan publiceren. Ik ga er als vanzelf vanuit dat alles wat ik heb getypt ook online is komen te staan. Terwijl ik bijvoorbeeld in e-mails ook nogal wat zeg.
Dus komt het met regelmaat voor dat ik op mijn websites veel minder over bepaalde onderwerpen kan terugvinden dan er zou horen te staan.
Eén zo’n onderwerp is Wikileaks; en dan niet alleen omdat Julian Assange al zolang buiten het normale recht is geplaatst. Want de reactie van Amerikaanse overheid op Wikileaks past in een veel bredere trend aan openlijk machtsmisbruik.
In plaats met veel misbaar oorlogen te beginnen, en dit dan te verkopen door te stellen dat hun soldaten democratie komen brengen, doodt dit land nu liever stiekem mensen. Met drones bijvoorbeeld; van afstand bestuurbare vliegtuigjes, die in hun domme vernietigingsdrang ook weleens een landgenoot meepikken.
En wie bepaalt dat drones mogen doden? Dat is enkel de Amerikaanse president en diens adviseurs. Die daarmee aanklager, rechter, en beul ineens zijn geworden.
En wie legt de Amerikaanse president iets in de weg? Geen enkel land met enige invloed protesteert openlijk. Alsof er niet zoiets als rechtsorde bestaat; en er internationaal geen afspraken bestaan over de inzet van geweld.
Dankzij internet heeft de Amerikaanse president bovendien zeggenschap gekregen over personen of bedrijven die voordien helemaal niet onder de jurisdictie vielen van de VS. Enkel omdat iedereen online de diensten gebruikt van grote Amerikaanse ondernemingen — om data op te slaan, te zoeken, te communiceren, of betalingen te verrichten. Dus kan de Amerikaanse justitie desgewenst nogal wat inzicht krijgen in privé-gegevens en andere gevoelige informatie.
Maar als de principes al zo verkeerd liggen, krijgt het nieuws vaak dezelfde lading. De VS misbruikt zijn macht. En niemand doet er iets tegen. Dus lijkt dat machtsmisbruik normaal. Of zelfs iets om te negeren.
Moeilijk wordt het dan om redenen te vinden hier iets over te blijven schrijven. Tenzij misschien als het je lukt om met enkele goed gekozen bewoordingen de belachelijkheid van dit alles aan te tonen. Maar dat maakt je dan al gauw tot een raaskallende cabaretier.
[x]#10245 fan woensdag 1 augustus 2012 @ 11:49:50
