Point of view
Te fietsen | week 51
Bij het professionele wielrennen op de weg gaat het er gauw eens om zo hard als mogelijk bij een berg op te rijden. En dat is niet erg hard, omdat de organisatoren van zulke wedstrijden daarvoor de gemeenste en steilste hellingen uitzoeken. Wat zulke races nogal voorspelbaar maakt. Vrijwel nooit gebeurt er iets bijzonders tot de laatste helling van de dag.
Professionele mountainbikers rijden het liefst van al zo hard mogelijk omlaag, van een berg af. In de precies tegenovergestelde richting. En in 2018 ontdekte ik dat er races bestaan waarin een meute van honderden fietsers ergens op een gletscher worden gedropt, om van daaraf zo snel mogelijk naar ergens diep in een dal verderop te gaan racen.
Bijzonder aan deze wedstrijden is al helemaal dat er zo veel verslagen van bestaan die de deelnemers zelf online hebben gezet. Gewoon, door een opname van de hele rit te tonen, die zij hebben vastgelegd met een GoPro camera, of variant daarvan, op hun helm.
Ook deze races hebben nog éen kunstmatig element, de deelnemers volgen allemaal hetzelfde verplichte parcours. Wie meerdere van deze video’s bekijkt, zal ook opvallen dat de routes nogal eens bekend zijn van eerder. Alleen al de vaart waarmee deze fietsers zich omlaag storten, doet ook vermoeden dat ze een grondige parcourskennis hebben.
Tegelijk houdt zo’n lange afdaling toch altijd iets van een ontdekkingsreis. Want sommige paadjes omlaag zijn wel erg smal. Ik hield er in elk geval even een verslavinkje aan over. Het is boeiender om even zo’n rit te volgen, in HD op een groot scherm, geheel zoals de fietser alles zag, dan opnieuw de confrontatie aan te gaan met de kunstmatigheid van vrijwel welke andere sportwedstrijd op televisie ook.
[x]#14822 fan maandag 24 december 2018 @ 22:23:23
