Rondje V
Te fietsen | week 47
De Kuinder was ooit de harde grens tussen twee taalgebieden. Daarom heet dit riviertje in het Fries de Tjonger. En daardoor werd het Saksische dialect dat gesproken wordt aan oostelijke kant van de rivier voor Friezen het Oertjongersk [Over-Tjongers].
Veel kan me dat doorgaans niet schelen. Ik fiets even vrolijk aan de Friese kant van dat riviertje, als aan de Saksische kant. En toch geldt dat watertje ook voor mij als een grens.
Riviertjes, hoe gekanaliseerd ook op sommige stukken, vragen om een brug om aan de andere kant te kunnen komen. En bruggen kosten geld. Daarom zijn er doorgaans niet zo veel van.
Zelfs zo’n pisriviertje als de Tjonger heeft tussen Oosterwolde en Mildam/Heerenveen slechts een enkele brug. Zeven in totaal, over een lengte van vijfentwintig kilometer.
Boven Oosterwolde, of beter ten noorden van de Opsterlandse Compagnonsvaart, is er nooit gevaren op deze rivier; dus voor het fietsen in dat gebied gelden mijn bezwaren niet.
Maar omdat ik nogal eens in de stille leegte van Noord-Nederland fiets, die in de negentiende eeuw nog gekoloniseerd moest worden, is het vrij normaal om de Tjonger twee keer op zo’n rondje te moeten oversteken. Ergens. En terug liever niet op dezelfde plaats als heen.
Zulke bruggen zijn als trechters. Daar stromen alle routes naar toe, en daarna weer vanaf.
En wat daarom het meest ergerlijke is aan het fietsen van rondjes, zijn eeuwig diezelfde trechters. Ook al omdat ik op elk van die bruggen precies weet hoe ver deze al of nog van mijn huis ligt.
[x]#14736 fan donderdag 22 november 2018 @ 15:08:33
