Kunst
Overwegingen | week 20

Drie gedachten had ik, tijdens het media-offensiefje deze week over het nieuw ontdekte schilderij van Rembrandt.

Waarvan de eerste toch was: wat een in-en-in Nederlands hoofd heeft dat afgebeelde joch. Typisch zo’n iets te volgevreten arrogante kop als je tegen zult komen op een moment dat het eigenlijk niet uitkomt.

Moest ik iemand met dit hoofd typecasten voor een film, dan werd hij een dronken gast in een uitgaansstraat die knokken wil, of zo eentje die ’s avonds laat in een bijna leeg treinstation vrouwen blijft lastigvallen.

Mijn tweede gedachte was éen van verbazing. Merkwaardig dat van dit schilderij eeuwenlang niet geweten is dat Rembrandt het maakte. Kijk alleen naar de manier waarop dat haar is geschilderd, met de krassen in de verf altijd die van een afstandje krulletjes worden.

Ontdekker Jan Six viel direct op hoe de geportretteerde kijkt — omdat die blik zo direct is, vergeleken met hoe andere 17-eeuwers schilderden.

Mij is bij Rembrandt enkel opgevallen dat hij al dat vlees om het oog van de oogleden vrijwel altijd op eenzelfde manier doet.

Waarop mijn derde gedachte wel éen van relativering moest zijn. Rembrandt is voor Nederlanders de belangrijkste schilder uit de Gouden Eeuw. Dus ken ik zijn werk nogal wat beter dan wie van zijn tijdgenoten of navolgers ook.

Maar er werden miljoenen schilderijen vervaardigd tijdens die bloeiperiode. En de meeste daarvan zijn verdwenen. Dus kan bij mogelijke schilderijen van Rembrandt de wens zo makkelijk vader worden van de gedachte.

Aan de man worden vierhonderd nog bekende schilderijen toegeschreven. Van honderdvijftig is die toeschrijving omstreden.
 


[x]#14115 fan zaterdag 19 mei 2018 @ 19:23:18