Ik denk nog na
Overwegingen | week 19
Toen ik, lang geleden alweer, met dit weblog begon, en wat later boeklog erbij ging doen, was dat allereerst omdat het kon. Niet omdat er iets moest.
Sindsdien heeft vooral boeklog zijn nut bewezen, als extern geheugen. Eamelje.net is altijd te vormloos gebleven om makkelijk nog te kunnen weten wat hier allemaal vastgelegd werd, zoal.
Mooi aan de weblogs is vooral dat er niets mee hoeft. Er zijn daarom ook jaren geweest dat er amper iets op deze website verscheen. Iets online zetten, moet vreugde brengen, en iets een spel blijven houden; anders wordt zo’n website werk.
Nadeel van de totale vrijheid hier is wel dat ik iets aan ambitie verloren ben. Want ooit, helemaal in mijn beginjaren als journalistje, leek het mij fantastisch om ergens een vaste column te krijgen. Alleen hebben columns aan een hele reeks strikte eisen te voldoen, die ernstig kunnen gaan kwellen. Anders dan voor mijn weblogjes geldt.
Alle vrijheid hier contrasteert zo met de gebondenheid elders.
Zo ligt de lengte van een column doorgaans vast, terwijl in mijn ervaring een tekst slechts zo lang moet zijn als deze toevallig is. En snijden in te lang materiaal is al vervelend, weinig pakt vervelender uit dan om een tekst aan te moeten lengen om aan het geëiste formaat te komen.
En zelfs onder de schaarse columnisten die ik liefheb, zijn er nogal wat verdunners. Helemaal als op zulke schrijvers de plicht rust om een opinie te verkondigen.
Toegegeven, andermans opinies kunnen heel nuttig zijn, om een beter begrip te krijgen van zaken. Al geldt dat doorgaans pas als die meningen gebaseerd zijn op feiten die nieuw zijn voor mij. Maar aan nieuwe feiten ontbreekt het doorgaans zeer.
Oftewel, het is niet aan mij om andermans werk als overbodig te verklaren. Toch had aan menig opiniestuk enkel de maker misschien nog wat, en de rest van de wereld aanzienlijk minder. Als zo iemand mij al niet toespreekt alsof ik verregaand onnozel zou zijn.
[x]#14087 fan zondag 13 mei 2018 @ 23:23:23
