Gezond
Te fietsen | week 11
Mannen en vrouwen op leeftijd (55-79 jaar) die zich regelmatig flink inspannen, hebben de fysieke weerstandswaarden van een jongere. Of, in andere woorden, dat zo veel andere ouderen vaker en sneller ziek worden, kon ook weleens komen door hun toenemende inactiviteit; en dus niet enkel een kwestie zijn van slijtage en andere leeftijdsverschijnselen. Zo is het onderzoek samen te vatten dat vorige week nieuws was in de Britse media.
En, omdat de onderzoeksgroep bestond uit fietsers op leeftijd, die met regelmaat randonnées rijden van zeker honderd kilometer, werd daar op de fietsersfora online nogal eens blij naar verwezen.
De bloedwaarden van de fanatieke fietsers werden overigens vergeleken met die van leeftijdsgenoten die liever op hun kont blijven zitten, en met een niet-sportieve groep jongeren.
Ik kijk dan twee tellen naar zo’n onderzoek, Hans van Maanen’s vermaningen in mijn achterhoofd, en denk meteen: zo’n groep van fanatieke fietsers heeft zichzelf al wel uitgeselecteerd. Want wie ongezond is, gaat geen uren op de fiets zitten in weer en wind. Helemaal niet in het Verenigd Koninkrijk, met dat zo weinig fietsvriendelijke autoverkeer overal, waar het nogal loont om goede reflexen te hebben.
Zijn deze fietsers daarom echt alleen gezond gebleven door dat eeuwige fietsen? Of hebben die wetenschappers misschien niet allereerst wel erg gezond gebleven fietsers onderzocht? En daarmee verregaande conclusies ontleend aan een kolonie van witte raven?
Geef ik toe: het is verleidelijk om deze onderzoeksuitkomst onvoorwaardelijk te geloven. Ik fiets nu eenmaal iets te graag om dat niet nog een hele tijd te willen volhouden. Op zijn minst tot het moment dat ik mijn been niet meer hoog genoeg kan opzwaaien om soepel op een fiets met een herenframe te stappen.
Mijn overgrootvader, die 92 werd, wilde ook al nooit aan de damesfiets.
[x]#13862 fan maandag 12 maart 2018 @ 11:31:49
