Te fietsen | week 10
voorwaar
De lente van 2013 brak voor mij aan op dinsdag 5 maart, tegen iets over tweeën. Ik was even om. Op de fiets naar het Weinterper Skar. Om te zien hoe erg de kaalslag er was, voor de aanleg van de N381; de dubbelbaans weg naar Assen.
Met de vernieling valt het nog wel mee. Wat pal naast de rijbaan stond is weg. En over een meter of veertig is de dubbele rij bomen gekapt die precies op het nieuwe tracé staat. [Punt 12 op het kaartje].
Alleen waren dat wel nogal gevoelsbepalende bomen. Ze stonden rond de eerste meters van het fietspad dat van de autoweg afboog. Juist door die bomen en hun dek was je meteen dat snelverkeer kwijt, bij het opdraaien van het pad.
Tot dat punt viel het nog niet zo mee met dat voorjaar. Weliswaar was er even zon, maar de wind woei nog schraal; met minstens kracht drie uit het zuidoosten.
Ik had evenwel mijn pretfiets afgestoft voor de gelegenheid — voor het eerst dit jaar de banden van mijn Gents Racer S opgepompt. De ketting gesmeerd. En zelfs tegen die wind in ging het al relatief snel, zonder moeite.
Ondertussen zag ik wel overal dat er nog grote witte plukken zout op de weg liggen. Het vriest nog altijd ’s nachts. En daar wordt dan tegen gestrooid. Eigenlijk had ik de GRS nog niet naar buiten mogen halen.
Eenmaal van de Opperhaudmare af, op de terugweg naar huis, kreeg ik de wind in de rug. Mijn snelheid steeg ogenblikkelijk zonder moeite tot boven de 32 km/h. En bovenal, ik voelde de luwte ook direct. Ik was binnen drie tellen te warm voor het fietsen gekleed. Toch even voorjaar, voorwaar.
[x]#10840 fan dinsdag 5 maart 2013 @ 15:40:47
