Familiebedrijf
week 05
Moe gaat met pensioen. Ze durft het ineens wel aan om haar oudste de leiding van het familiebedrijf te geven. De onderneming begon zo meteen ook al tweehonderd jaar terug. En dat jubileum moet nog groots en uitbundig worden gevierd, wat een hoop plichtplegingen met zich mee zal brengen. Het is daarom wel goed zo.
En de pensionering van oude krachten is meestal ook een onvermijdelijk gegeven. Maar zodra leeftijdsbezwaren gaan spelen in het Koningshuis springen de Nederlandse media meteen in standje hysterisch. Vooral de televisie is op zulke dagen in éen klap compleet nutteloos als informatiebron.
Die overdaad aan nietszeggendheden ettert bovendien rustig nog dagen door.
Willem-Alexander wordt pas op 30 april tot koning ingezworen. Nu al weet ik dat de hermelijnvlooien van de pers mij de komende drie maanden onophoudelijk jeuk gaan bezorgen.
Helaas interesseert dat Koningshuis me werkelijk niets. Mijn enige associatie met de Nederlandse royalty is zelfs dat daar eeuwig over getut wordt door een vreselijk slag mensen. Het soort volk dat zich ineens heel belangrijk waant door de associatie.
Maar het Koningshuis is niet meer dan een kalender met blonde prinsjes. Een gezicht op het kleingeld. Een trommel met pepermuntjes.
Mij boeit overigens evenmin wat het genootschap aan republikeinen daar tegenover zet.
Zelfs het ooit zo saillante gegeven dat Willem-Alexander een leeftijdsgenoot is, van amper een goede veertien dagen ouder, zegt me niets meer. De schok dat de jongetjes van mijn jaren ineens geroepen worden tot hoge ambten was er al jaren terug. Broekeman David Cameron is van oktober 1966. Ventje Rutte van februari 1967.
De maatschappij verlangt inmiddels al even volwassenheid van mij.
[x]#10729 fan dinsdag 29 januari 2013 @ 15:33:36
