August Willemsen [1936 — 2007]
Het zegt altijd veel als de dood van een schrijver als reactie eerste oproept om zijn of haar boeken er weer eens bij te willen pakken. Om te koesteren wat er nog wel is. August [Guus] Willemsen was voor mij zo’n auteur waarvan ik vrijwel alles heb, en nog het gevoel houd dat dit te weinig is.
Uiteindelijk heeft hij het nog lang volgehouden, na zijn in De val beschreven drankzucht, en andere misère.
Ik dank hem om zijn vertalingen van Pessoa, of van een Trevisan. Maar het meest zullen me zijn Braziliaanse brieven bijblijven. Uit het pantheon van trieste dode witte mannen dat de reeks Privé-Domein is, klonk ineens wel een fris autobiografisch geluid op, en dat was nog van een Nederlander ook.
[x]#3206 fan vrijdag 30 november 2007 @ 19:02:30
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
2 kommentaren
paul klarenbeek op 6 december 2007 @ 00:48:55
Een groot verlies voor de Nederlandse literatuur. Zelden iemand gelezen die zulke scherpe waarnemingen zo ongelooflijk humoristisch kon vastleggen (braziliaanse brieven). Een geweldig gevoel voor taal. ‘Kunst’, zo schrijft Willemsen in De Taal als bril in een essay over Garrincha, ‘is gewoon iets moeilijks goed doen’. Willemsen bracht dat keer op keer in praktijk.
Achille van den Branden op 1 december 2007 @ 13:27:18
I second that.
En: Willemsen schreef van alle vertalers de meest heldere, informatieve nawoorden.