Te fietsen | week 17
Brooks

Sinds de Engelse zadelfabrikant Brooks is overgenomen door Italianen doet het zo antieke bedrijf plots ook aan marketing. Daarbij worden de traditionele zadels ineens in de markt gepositioneerd als luxe-waren. Ofwel, ze werden in korte tijd bijna dubbel zo duur. [Duitse webwinkels zijn verreweg het goedkoopst, voor wie een aanschaf overweegt].

Dus is het niet vreemd dat het bedrijf de komst van een nieuw soort Brooks zadel probeert te hypen. Brooks telt online de dagen af naar de introductie van de ‘Cambium’. En oogst daarbij veel nuttige marketinginformatie, doordat duizenden hopen dat zij als eerste dat nieuwe zadel te mogen testen; en daarom vrijwillig een lange enquête invullen.

Mij interesseert die Cambium niet zo. Omdat daarover geschreven staat dat het ding gemaakt zal worden van rubber en katoen.

Ik rijd Brooks nu juist om het leer. Het enige materiaal dat niet broeit tijdens lange ritten op hete dagen.

Bovendien ken ik geen comfortabeler zadel dan de Brooks B17; een model dat eind negentiende eeuw ontworpen werd, en sindsdien nooit meer veranderd. Het model was meteen goed; het leer van dat zadel is als een kleine hangmat.

Nu is weinig persoonlijker aan een fiets dan het zadel. Wat voor de éen zitgenot geeft, is voor de ander een eeuwig martelwerktuig. Veel mensen vinden Brooks zadels te hard. Terwijl ik een nieuw zadel niet eens hoef in te rijden.

Brooks’en zijn verder te zwaar, met al dat leer, volgens lichtgewicht fietsers. Terwijl volgens mij geldt dat op lange afstanden comfort ver gaat boven alle andere factoren; zoals een paar ons aan gewicht. Kijk naar wat randonneurs rijden op hun 100 mijl en langere ritten, en zie daar opvallend veel ouderwets ogende leren zadels.

Vanzelfsprekend is zo’n Brooks niet perfect; zoals niets in dit leven. Het ding kan slecht tegen regen, en moet, eenmaal doorweekt, dagenlang drogen zonder gebruikt te kunnen worden. Leer vergt bovendien onderhoud. En dat moet dan met nogal prijzig vet, genaamd proofide, waarin ingrediënten zitten die kunnen bederven.

In een vochtige schuur kan een met proofide behandeld zadel zelfs wit uitslaan, zo heb ik gemerkt. Waardoor het even lijkt of het hele zadel beschimmeld is.

Verder hebben dieven het gauw eens voorzien op leren zadels.

Ook klagen nogal wat Brooks-gebruikers dat de zadels van tegenwoordig van een mindere kwaliteit leer lijken te worden gemaakt als die uit de jaren tachtig en daarvoor — die zakken te snel door.

Maar, alles overziend, wou ik dat er meer was in mijn leven dat zo weinig nadenken vroeg als een Brooks zadel eist.


[x]#10981 fan maandag 22 april 2013 @ 10:22:50