Te fietsen | week 41
voorrang


click voor groter

Misschien is het niet meer dan een gedachtespinsel. Maar ik heb het idee dat nogal wat ongelukken op de weg gebeuren als mensen bijna thuis zijn. Als ze de straten inrijden waarin ze dagelijks verkeren, en die vanzelfsprekendheid het verleidelijk maakt om even niet meer aan het verkeer te denken. Af te dwalen in gedachten.

Zeker is dat ik geen gevaarlijker rotonde ken dan het rondpunt het dichtst bij mijn huis.

Ook al omdat dit verkeerspleintje buitengewoon slecht ontworpen was.

Fietsers die wilden oversteken moesten altijd zowat achterstevoren gaan zitten om te zien of er ander verkeer was. En reed er een auto direct links naast hen, dan was door de heg ertussen niet te zien of deze zijn richtingaanwijzer naar rechts had uitstaan of niet.

En dat telde zwaar; want dit maakte het rondpunt nu net zo link. De automobilisten hadden er voorrang, en ze namen dit voorrecht ook altijd agressief.

Voor de auto’s die van buiten de stad kwamen, hield hun privilege doorgaans in dat ze pas op de rotonde begonnen te remmen. Zeker als ze meteen rechtsaf moesten – dan was het haast niet eens nodig om vaart te minderen.

Bovendien vervangt de rotonde een vroegere T-splitsing en geen volledig kruispunt. De vierde weg in het kruis is slechts een fietspad een nieuwbouwwijk in, richting verschillende basisscholen.

Vrijwel elke fietser die van dat fietspad komt, rijdt de rotonde daarom linksom, in plaats van de goede kant op. Dat is overzichtelijker, en vergt maar éen gevaarlijke oversteek, in plaats van twee.

Geen plek is er om dit al waar ik vaker ternauwernood aan een aanrijding ben ontkomen dan daar.

Soms was dat door mijn eigen onnozelheid – als het bijna-thuis-syndroom toesloeg en ik niet helemaal oplette. Vaker kwam het bijna tot een aanrijding doordat auto’s veel te laat afremden en ik nog aan het oversteken was.

Maar sinds vorige week is de voorrangsregel omgedraaid op de rotonde, en de layout iets aangepast, en kunnen fietsers er eindelijk ongestoord doorrijden zonder daarmee lijf en goed te wagen. Waardoor mijn levensverwachting waarschijnlijk ineens met vele decennia gestegen is.

Omdat er mijn woonplaats zo veel rondpunten meer zijn waar de fietsers voorrang hebben, rijst nu wel de vraag waarom deze simpele verbetering toch jaren op zich heeft laten wachten.


[x]#10379 fan maandag 8 oktober 2012 @ 00:00:00