2666 | 1. The Part About the Critics ii
Roberto Bolaño
Het was een vergissing om 2666 uit te kiezen voor een paar maanden aan ‘slow reading’.
Die keuze was ook vooral gebaseerd op de omvang. En omdat ik er een keer in begonnen ben, maar toen al binnen enkele pagina’s aan andere zaken ging denken. Welke boodschappen ik moest doen bij een volgend bezoek aan de winkel. Of het niet koud was voor de tijd van het jaar.
Na deel éen van de vijf romandelen te hebben uitgelezen, denk ik dat 2666 nu juist een boek is om heel vlot op tempo door te nemen. Hoewel het misschien link is om dit na 160 van de 900 pagina’s te stellen. Misschien zijn de andere vier delen nog heel anders van toon en stijl.
Maar Bolaño is geen auteur die vreselijke inspanningen vraagt bij het lezen. Ik vind hem ook niet zo bijzonder goed; in deze vertaling tenminste; misschien is hij in het Spaans een waar mirakel.
Tot nu toe is Bolaño slechts een alwetende verteller gebleken, die een viertal personages op zoek laat gaan naar een vijfde. Van die vier zit éen in een rolstoel, en is een ander een vrouw. Maar de andere twee kan ik nauwelijks uit elkaar houden. Al heeft éen van beide een aanmerkelijk groter libido dan de ander.
Mensen zijn het alleen nog niet geworden. En waarom ze op basis van een gerucht met zijn drieën ineens naar Mexico zijn gegaan om de zo vereerde schrijver Archimboldi te vinden, begrijp ik niet. Waarom ze aldaar geen horden privé-detectives huren om het domme zoekwerk voor hen te doen, is me al net zo zeer een raadsel.
En ik wil me tijdens het lezen niet hoeven te verwonderen over het matige plot.
[ volg mijn ervaringen met 2666 hier ]
[x]#8305 fan dinsdag 22 februari 2011 @ 08:00:00
