2666
Roberto Bolaño
Volgend op 700 pagina’s aan Doktor Faustus zal ik me de komende maanden wijden aan de 900 pagina’s van de roman 2666. Langzaam lezend. Voor mijn doen.
En waar me over het werk van Mann het meeste al bekend was, zonder daarvoor het boek te hoeven lezen, is dat helemaal niet zo bij dit postuum uitgegeven boek van Roberto Bolaño [1953 – 2003]. Ondanks alle hype. Ik kocht deze roman een paar jaar terug enkel om de vormgeving — vanwege de opvallende keuze om een dikke roman in drie delen op te splitsen, en deze in een nette cassette te stoppen.
Nu goed, ik weet dat de roman uit zelfs vijf delen bestaat. En dat het een labyrint van een boek is, geschreven in een vaak barokke stijl. En dat Bolaño even hot was; of misschien nu nog wel is.
Het literaire tijdschrift Paris Review zal de komende nummers een andere postume roman van hem, Het derde rijk, brengen als feuilleton. En daar trekken ze toch ook een jaar voor uit.
Bolaño was een Chileen. En het is raar om een schrijver te reduceren tot het land waar hij geboren werd, of zelfs het continent waar dat land in ligt. Toch ben ik benieuwd of hij tot de schaarse Latijns-Amerikaanse auteurs gaat behoren die me liggen. Of dat hij éen van de velen zal worden die me alleen al door hun manier van vertellen voornamelijk verveelt.
[ volg mijn ervaringen met 2666 hier ]
[x]#8256 fan vrijdag 11 februari 2011 @ 09:53:05
