Tour de Wrangs ix
De Ronde van Frankrijk was een andere Tour toen die in mijn leven kwam, dan het evenement dat nu wordt verreden. Dertig jaar geleden moesten wielerploegen de organisatie nog betalen om mee te mogen doen. Dertig jaar geleden gingen er vaak net iets meer dan honderd renners van start, van wie dan ruim een kwart Nederlander was. Dus werd er nog weleens wat gewonnen.
Maar, misschien het grootste verschil wel met toen, was het spektakel. Bernhard Hinault trok ook in zijn eentje ten aanval als hij de gele trui droeg.
Kom daar nu nog eens om…
Het schijnt in de menselijke psyche te zitten om te verheerlijken wat ooit was, maar ooit vond ik de Tour de France een hoogtepunt in het jaar. Tegenwoordig moet het zo ongeveer de vervelendste wielerwedstrijd zijn die wordt uitgezonden; terwijl het journaille nog altijd doet of er niets mooiers is.
Dit verval begon tijdens de heerschappij van Miguel Indurain, die vijf keer won door goed te rekenen.
Daarna kwam de heerschappij van Lance Armstong, die meestal kon volstaan met éen aanval bergop, en consolidatie in de tijdritten.
Met Indurain en Armstrong sloop ook het idee in de koers dat elke sukkel een etappe winnen mocht, zolang hij maar geen directe concurrent was in het algemeen klassement.
Maar ik kijk niet naar wielrennen om naamloze renners te zien winnen; hoe leuk dat ook voor die mannen is. Of om de besten in de strijd vooral te zien uitblinken in rekenen.
Enfin, kijk ik toch niet. Of alleen na vijf uur even. Heb ik ook nog wat aan mijn middagen.
[x]#6043 fan zaterdag 11 juli 2009 @ 12:26:38
CasaSpider op 11 juli 2009 @ 12:56:56
Helemaal mee eens. Tegenwoordig is zelfs de Formule-1 nog interessanter dan de Tour. Toen Contador gisteren eindelijk dan toch een klein aanvalletje inzette klapte ik zowaar in mijn handen. Waarom weet ik niet maar ik begin een beetje een hekel aan Lance te krijgen.