Martin Bril [1959 – 2009]
Bericht bij De Volkskrant | Het IM aldaar;
Martin Bril’s website
Was de persoon in kwestie tijdens het leven nog enigszins in staat zijn identiteit te bewaren en de zaak bij elkaar te houden, met de dood lost hij op in een zwerm verhalen. Dat is misschien een tragisch beeld, maar er schuilt ook een onuitroeibare levenslust in die voortwoekerende fictie. Als nabestaanden moeten we leven in de boedel houden en over de overledene spreken, schrijven, denken; de nalatenschap opnieuw en anders bekijken en gebruiken. Zijn dood laten werken voor het leven, dat van iedereen is.
Bril, of van Weelden, Arbeidsvitaminen, 396-397, 1987
[x]#5813 fan woensdag 22 april 2009 @ 22:58:36