Van oude en nieuwe trauma’s
Jaap van Heerden

[…] Daarin signaleert Van Heerden, tien jaar voor de onvrede ook in het stemgedrag zichtbaar werd, wat mensen stoort aan de politiek.

De samenleving valt niet uiteen in zwakken en sterken, zo stelt hij daarbij. In al hun retoriek vergeten politici altijd diegenen die net boven de minima staan psychologisch te steunen. En zo wordt als vanzelf een rancune gecreëerd tegen een overheidsapparaat dat zich vooral inspant voor de laagsten, waaronder zo veel allochtonen zijn. […]

boeklog 537


[x]#2269 fan vrijdag 24 november 2006 @ 12:53:49