Plooifiets xv
Te fietsen | week 26
Dat mijn vouwfiets mee moet als ik naar de Randstad trek spreekt ondertussen vanzelf. Zo zeer zelfs dat het me spijt me nooit eerder verdiept te hebben in deze manier van vervoer.
De schaarse vouwers die ik eerder probeerde, lang geleden, boden overigens ook nooit echt vertrouwen. Die waren of te slap, of te zwaar. Dat werden te onhandige meubels eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen. Daar zag ik mijzelf geen einden op fietsen.
Mijn Tern is wel een volwaardige fiets, ondanks de 20 inch wielen; en het beetje weerstand meer dat die hebben ten opzichte van wielen in de standaard 28 inch.
In de trein alleen wordt de Tern bagage, voor de duur van de reis, en gaat die gratis mee. Ook in de spits. Anders dan de grote fietsen mogen. Al zijn deze in vakantiemaanden juli en augustus even van deze beperking vrijgesteld. Kost het altijd nog wel € 6,10 per dag ondertussen om een gewone fiets mee te nemen.
Mooi is het altijd om op de plaats van bestemming op eigen kracht naar de afspraak toe te fietsen.
Maar nog mooier is het ritje helemaal aan het einde van de reis. Als ik in mijn woonprovincie terug ben en het laatste eindje terug naar huis fiets. Deze drie kwartier minstens. Omdat ik dan op de fiets al bezig ben om thuis te komen, de drukte van de grootstad en de trein van me afleg, en kalm door een landschap bewegen voor even het enige zijn is.
Ook als het regent.
[x]#12510 fan woensdag 29 juni 2016 @ 21:58:55
