Verkeersgeleidesystemen
Te fietsen | week 49
Remco Campert schreef ooit iets als: ‘begin nooit een tekst met de dodelijk saaie woorden: De Europese Commissie heeft besloten dat…’
Hij wist dan namelijk meteen bij het vervolg in slaap te zullen vallen. De verdere inhoud zou niet tot hem doordringen.
Zoveel naïviteit kan ik me niet helaas veroorloven. Wat de Europese Commissie besluit, heeft wel degelijk invloed op mijn leven. Al komt het tegelijk zelden voor dat ik van zo’n politieke beslissing flink onder de indruk ben.
Vorige week evenwel kwam er toch nieuws uit Brussel dat me enige stille vreugde bezorgde. Er wordt namelijk plots serieus werk gemaakt van intelligente transportsystemen. En vooral de streefdatum waarop de eerste resultaten van deze inspanning zichtbaar moeten zijn, maakte indruk op mij.
2019.
In twee, tweeënhalf jaar al moeten de eerste auto’s, bussen, en trucks op de weg dus niet alleen onderling met elkaar gaan communiceren, de weginfrastructuur moet zich ook met de snelheid van zulke voertuigen kunnen bemoeien. Er vallen namelijk weer te veel doden in het verkeer.
Hopelijk komt het dan nog eens zo ver dat auto’s in een 30 km-zône ook echt niet sneller rijden dan die 30 km/uur. En dat ze fietsers van rechts wel automatisch voorrang verlenen.
Het viel me op dat de VPRO er in de aflevering van Onzichtbaar Nederland over steden en vervoer als vanzelfsprekend vanuit ging dat de door een mens bestuurde auto verdwijnt — na dus een eeuw overlast te hebben gebracht, zo dacht ik toen daarbij.
Maar voor dat gebeurt, zullen tallozen het bezit van hun auto nog massaal verdedigen. Mede omdat elke automobilist in de waan leeft een betere chauffeur te zijn dan gemiddeld.
Toegegeven, de toekomst is redelijk voorspelbaar soms — alleen het tempo waarin veranderingen plaatsvinden niet, noch de emoties die daarbij gaan spelen.
[x]#12810 fan dinsdag 6 december 2016 @ 12:59:57
