Vocht ii
Te fietsen | week 38
Zelfs op mijn wekelijkse rondje bibliotheek neem ik water mee. Terwijl zo’n drinkbus doorgaans even vol is bij thuiskomst als bij vertrek.
Maar, je zou toevallig een keer dorst krijgen onderweg.
En er zijn wel degelijk van zulke ritjes geweest waarin bijna een hele drinkbus op ging in tweeënhalf uur. ’s Zomers.
Verder is het ook om andere redenen handig om water bij de hand te hebben. Er mocht eens een insect tegen mijn oog aanvliegen, en vervolgens hinderlijk onder een ooglid blijven kleven. Ik heb onderweg weleens water in mijn oog moeten druppelen om dat weer vrij te krijgen.
En een microvezeldoekje, om wat dan ook schoon te maken, wordt pas echt effectief na lichte bevochtiging.
Toch.
Vrijwel al mijn fietsen hebben twee houders om drinkbussen mee te nemen. Terwijl het dus hoogst zelden voorkomt dat ik twee bidons mee hoef. Zijn tegenwoordig op vele plaatsen ook op zondag supermarkten open, zodat ik onderweg voor heel weinig drinken bij kan kopen. Geeft de navigatie-app op mijn telefoon bovendien aan waar er zoal waterkranen zijn te vinden voor een algemeen gebruik.
Zou ik zelfs onderweg nog kunnen aanbellen, of mensen aanspreken die iets in hun tuin doen, en hen om wat water te vragen.
Is er ook de Horeca nog — al gaat veel daarvan dicht, na de herfstvakantie.
Vorige week reed ik een kleine honderd kilometer, op een paar teugen aangelengde appelsap, en een gevulde koek. Er was nog zeker zeshonderd milliliter appelsap over, eenmaal thuis — alleen smaakt dat spul daar veel minder lekker dan op de fiets. Om niet te zeggen vlak en vies.
Drinken meenemen, is dus een preventieve handeling. Zoals ik ook een pomp mee heb, en een reserve binnenband, en een regenjas; als het dreigt. Maar anders dan bij al deze zaken gooi ik dat vocht eenmaal thuis vrijwel meteen weg. Daardoor blijft er toch ook iets zinloos kleven aan het meenemen van al dat.
Helemaal omdat de bidons er dan weer van slijten.
[x]#12030 fan vrijdag 2 oktober 2015 @ 12:54:56
