Een vooroorlogse Godwin | vii
Te fietsen | week 10
De eerste vijfenzestig dagen van het jaar zijn bijna om; nog driehonderd te gaan. En een zekerheid die ik in 2015 elke ochtend bij het opstaan heb, is dat ergens in Engeland dan al een man op zijn fiets stapte voor zijn rit van een dag.
Steve Abraham rijdt de laatste tijd vervolgens minstens driehonderd kilometer. Eindigend doorgaans als bij mij de werkdag er al lang weer opzit.
En hoewel het in naam weliswaar voorjaar is, maakte dat voor het weer dat hij trof nog niet veel uit. Alleen heeft ook bij hem nu elke dag iets meer daglicht. En bij daglicht fiets je altijd makkelijker en sneller dan in het donker, door een geheime fysiologische wet.
Het krankzinnige aan deze tijdrit van een jaar is dat Abraham nog altijd niet het daggemiddelde haalt van Tommy Godwin uit 1939. Die reed toen 320 km per dag, gerekend over dat hele jaar. En dan vooral door in de zomermaanden, als het lang licht is, ook ellenlange dagen te maken op de fiets.
Steve Abraham lijkt dezelfde tactiek te kiezen.
Althans, dat hopen de talrijke Britse fans van hem, die het maar niets vinden dat Abrahams concurrent Kurt Searvogel het platte en warme Florida heeft uitgekozen voor zijn poging om in een jaar zoveel kilometers als mogelijk te fietsen.
Maar, zo houden de Abraham’s fans zich voor, Searvogel haalt misschien nu al zijn maximale dagafstanden. Die rijdt enkel bij daglicht. Zit hoogstens twaalf uur per keer op de fiets. En die haalt wel al met regelmaat meer dan die 320 km op een dag.
Driehonderd dagen gaat dit circus dus nog door. Dat lijkt oneindig lang.
[zie hier de hele reeks over de 1YTT]
[x]#11720 fan woensdag 4 maart 2015 @ 22:36:05
