Te fietsen | week 10
aandrijving i
Sinds begin deze winter kijk ik regelmatig op Marktplaats naar een goede tweedehands fiets met een kettingkast. Fietsen komt nu eenmaal met een voortdurend onderhoud aan de draaiende delen. Dat is zelden leuk werk. En vooral bij fietsen met een derailleur moet de ketting soms elke dag worden schoongemaakt in de winter.
Bovendien is de slijtage aan een open ketting in een natte winter, als er veel gestrooid wordt op de wegen, in een week al groter dan de rest van het jaar samen.
Maar het aanbod aan gebruikte fietsen met kettingkast valt me niet mee. Weliswaar zijn er genoeg modellen op de markt met een klassieke Sturmey Archer-naaf, maar zo’n fiets met drie versnellingen blief ik eigenlijk niet. Daarvan heeft de kleinste versnelling alleen nut om snel op te trekken na een rood stoplicht. En de grootste versnelling werkt alleen leuk bij wind in de rug.
Fietsen is bij mij een zaak van trapfrequentie. Ik trap liever altijd even makkelijk dan dat ik per se altijd dezelfde snelheid wil houden. Mijn derailleurfietsen hebben me daarbij geleerd dat vier à vijf versnellingen eigenlijk wel volstaan voor het rijden door polderland. Als die versnellingen slechts ietsje van elkaar verschillen tenminste.
De aangeboden 7- en 8-versnellingfietsen op Marktplaats bekoren al evenmin bijzonder. De standaard Nederlandse fiets is me namelijk een veel te plomp ding geworden, van zeker twintig kilo zwaar, en overdreven aluminium frames. En er wordt weinig anders aangeboden.
Bovendien heb ik inmiddels bijgeleerd over de voor- en nadelen van de verschillende soorten aandrijvingen.
Met een goed gesmeerde ketting kan een derailleur tot 98% rendement halen.
Zit de versnelling in de naaf, dan is dat gauw tien tot twintig procent lager. Vooral Shimano’s 7-versnellingnaaf bleek een berucht laag rendement te hebben van rond de 80%, door het ontbreken van een directe aandrijving. Van wat de fietser er aan energie in stopt, gaat 20% verloren aan wrijving van de tandwielen in de naaf.
Ook bleken versnellingsnaven lang niet zo onderhoudsvrij te zijn als altijd wordt geclaimd. Alleen zal dit de meeste fietsers niet opvallen, omdat ze domweg de kilometers niet maken om op problemen te stuiten. Maar een beetje fietser zal om de drie maanden de olie in zulke 7- en 8-versnellingsnaven moeten vervangen.
Toch heeft mijn speurtocht iets opgeleverd. Er blijkt ineens een derde oplossing te bestaan.
Gazelle heeft nu de Friiik uitgebracht. En dat is eerste derailleurfiets met een kettingkast. De ontwerpers hebben daarvoor gewoon de kettingspanner losgehaald van het mechanisme dat van tandwiel naar tandwiel schakelt. Simpel. Het ei van Columbus. Maar nog wel duur.
[x]#9898 fan donderdag 8 maart 2012 @ 10:37:38
