All Watched Over by Machines of Loving Grace

Vele malen heb ik hier mijn bewondering uitgesproken voor het werk van de Britse documentairemaker Adam Curtis. En het is niet daarom dat ik nu denk, misschien moest dat toch eens wat minder.

Maar zijn laatste serie voor de BBC, All Watched Over by Machines of Loving Grace, liet me koud, en zette aan tot kritisch nadenken over het gebodene.

Eerdere series kantelden mijn wereldbeeld ietsje. All Watched Over by Machines of Loving Grace liep vooral paadjes af die ik al kende. Waarbij me bovendien alle kritiek op de besproken ideeën tot in grotere details duidelijk was dan Curtis liet doorschijnen.

In de aflevering van gisteren, 6 juni 2011, onderzocht hij het idee over ‘the selfish gene’; dat ooit nog zo gepopulariseerd is door Richard Dawkins. Implicatie van deze theorie is dat wij in dienst staan van onze genen, en daarom allereerst goed doen voor naasten die ons genenmateriaal delen, en dus kunnen doorgeven. Anderen, die het voortbestaan van onze genen bedreigen, mogen daarentegen best worden uitgeroeid.

Zoals bij alle ideeën uit de series is dat een theorie die op de werkelijkheid geprojecteerd wordt, en waarbij door Curtis dan voorbeelden gezocht zijn die het idee laten kloppen. Stammenoorlogen en genocide op andere volkeren worden dan ineens logisch.

Maar, zelfs Richard Dawkins is inmiddels teruggekomen op de theorie.

Ik bedoel, voor de helft is ons DNA-materiaal hetzelfde als dat van een banaan. Evolutie werkt toch echt niet allereerst op genniveau.

En zo kan ik elk van de afleveringen bekritiseren, zonder daar veel lust toe te voelen.

Adam Curtis heeft zijn bedoelingen keurig uitgelegd aan The Register. Voor mij heeft die maar ten dele bereikt. Blijft desalniettemin over dat hij altijd fascinerend beeldmateriaal weet te vinden, zoals ook nu weer, dus dat zijn programma’s in die zin altijd verrassingen bieden.

Het beeld leidde nu alleen wel af van de inhoud.