Overwegingen | 0424
Wanneer is iemand een groot schrijver, en wanneer niet? Merkwaardig genoeg is die onvraag ineens actueel;
En niet eens alleen door de dood van Martin Bril;
Mij werd vandaag al verweten een veel te zuinig boeklogje aan Bril gewijd te hebben, onder meer omdat daarin de zin voorkomt dat een belofte nooit is uitgekomen;
Maar moet ik ineens mijn mening over een auteur herzien, omdat hij veel te jong sterft? Terwijl online in detail te inspecteren is hoe ik bij leven over hem dacht?
Ook Raymond van den Boogaard vraagt zich vandaag af in NRC-Handelsblad of Bril niet gewoon een minor writer was, wiens verscheiden natuurlijk te betreuren is, maar waarvan de verdiensten nu wel erg overdreven worden;
Maar daarvoor al werd, eveneens in NRC-Handelblad, Connie Palmen afgebrand, in dit geval door een uitgever;
Terwijl diezelfde Palmen nog maar even terug de ‘hoge literatuur’ vertegenwoordigde, in een niksig televisiedebatje over wat nu waarlijk goede boeken zijn;
Ach ja, Connie Palmen;
En ook was er Jeroen Brouwers nog, die hoge kunst schept, en daar een vakman in is;
Maar wee hem die daar oneerbiedig over doet;
Het doet er allemaal zo weinig toe;
Men vindt het vreemd dat Willem Frederik Hermans al zo snel na diens dood vergeten lijkt, terwijl hij toch éen van dé grote drie schrijvers was in Nederlandsche litteratuur;
Terwijl Hermans’ werk zijn grootste impact had in de jaren vijftig en zestig, en alleen daarom al voor nieuwe lezers niet direct het meeste te zeggen heeft;
[x]#5818 fan vrijdag 24 april 2009 @ 20:22:03
