Overwegingen | 1203
De terugkeer van Charlie Brooker’s Screenwipe op BBC 4 kon me nog niet vreselijk boeien. Tot gisteravond, toen het ineens extra lang over schrijven ging. Weliswaar was dat ander schrijven dan waar ik normaal op boeklog aandacht aan geef. Maar evenzogoed, veel mechanismen zijn hetzelfde. Of een tekst nu op zichzelf moet kunnen staan, of anderen aan het werk zet om een goed televisieprogramma te maken;
Meest duidelijke boodschap van het verzamelde talent: de eerste versie van een tekst is op zijn best toiletpapier;
Dit is trouwens ook een reden waarom ik mijn eigen weblogs, met al hun kladteksten, veel minder serieus neem dan anderen doorgaans begrijpen;
Nog erger is dat ik mijn commentaren op andermans sites zo veel geestiger ben dan hier;
Misschien moest het maar een nieuwe rubriek worden hier — wat hij verderop allemaal zei;
Ware het niet dat niemand mijn surfgedrag iets aangaat;
Als mijn browser nu zelfs al crasht bij een Google-opdracht, is die compleet onbruikbaar geworden;
Favoriete browser? Is nog altijd Opera. Firefox wil maar niet eigen worden. Chrome maakte een aardige kans Opera ooit op te volgen, maar ik vertrouw niet wat Google allemaal aan data over het gebruik van Chrome opslaat. Iron is — als gestripte Chrome-variant — daarom wel een interessant alternatief om snel even iets mee online te bekijken;
Internet Explorer staat alleen nog op mijn systemen om het uiterlijk van mijn websites te testen na een verandering — zoals ik ook in kasten en hoeken van de schuur weleens gereedschap terugvind waarvan me compleet ontgaan was dat ik het had;
[x]#4866 fan woensdag 3 december 2008 @ 15:47:26
