it is dochs oars, sûnt 2001

Is er iets tegen om embryo’s te screenen op ernstige erfelijke ziekten? Behalve dan dat er misschien ethische bezwaren tegenin te brengen zijn, waaruit dan politiek gewin gehaald kan worden?

De cruciale vraag in deze lijkt mij of het evolutionair nut had dat de ziektes van Huntington en Duchenne, en die erfelijke vorm van borstkanker, hebben kunnen voortleven tot nu toe. Als mensen daar steeds zo abnormaal jong aan sterven, hoe komt het dan dat de betreffende genen nu nog altijd in omloop zijn?

Toelichting: in Afrika komt de ziekte sikkelcelanemie voor, die recessief overgeorven wordt. Heterozygote dragers van het gen worden niet ziek, maar hebben wel een natuurlijke afweer tegen malaria. Dat is een groot evolutionair voordeel. Al hebben de stakkers die het gen van beide ouders erven vervolgens wel enorme pech.

Of, met andere woorden, zijn er bezwaren aan te voeren tegen het verdwijnen van kwalijke genen uit de totale genenpool van de mensheid? Kan de mens er in het algemeen vatbaarder voor andere fatale ziekten door worden?

Het probleem bij al deze kwesties is helaas dat een zuivere discussie hierover onmogelijk zal zijn. Deels kleeft er een historische smet op, maar ook zijn er nog opvallend veel politici die op basis van inzichten uit de bronstijd zeker weten wat leven is, en wat niet. [En daarmee oordelen wat goed leven is].

Ergerlijk eigenlijk, dat zo wezenlijke problemen nooit bespreekbaar zullen worden hier, door het monopolie van wat christenpolitici op wat die als waarheid zien. Terwijl juist die hele vraag over wat aanleg is, en wat opvoeding, zulke grote maatschappelijke gevolgen heeft.

In Nederland is armoede ook opvallend vaak erfelijk, hoewel geen enkel gen daar een rol bij speelt.

boeklog 1012: Steve Jones, In the Blood