Wet van de dag | 5
De Wet van behoud van ellende:
Als éen probleem is opgelost, ontstaat daardoor elders een nieuw probleem.
Ik heb de Wet van behoud van ellende alleen door ingenieurs horen toepassen. Al is deze regel ook in de automatisering bekend. En misschien ligt dit voor de hand. Technici zijn altijd bezig om oplossingen te vinden voor vragen binnen tamelijk gesloten systemen.
Toch ben ik er voor deze vuistregel breder in te zetten.
Bijvoorbeeld ter beschrijving van onze democratie, omdat onder meer de theoretisch historicus Ankersmit geconstateerd heeft dat de afstand tussen de intentie van het politiek handelen en de gevolgen nog nooit zo groot geweest is als nu. Beslissingen komen altijd met onbedoelde bijwerkingen. De ellende wordt niet opgelost, maar verplaatst zich al dan niet in een andere vorm.
Regels worden altijd ook anders uitgelegd als bedoeld is. Uitgewerkte voorbeelden daarvan zullen hier de komende weken nog wel langs komen.
Maar heel principieel ontstaat hierdoor éen van de grootste vragen waar onze samenleving nu voor staat. Weliswaar is dit een wat abstracte vraag, maar toch éen waar ik betrekkelijk weinig over hoor. Waarom bijvoorbeeld hebben wetten in Nederland altijd een onbeperkte duur? Elders wordt bij nieuwe regelgeving na een tijdje gekeken of die voortgezet moet worden, of weer vervalt.
En waarom denken politici zo makkelijk dat het invoeren van nieuwe regels problemen oplost?
Nieuwe regels invoeren, juridiseert de samenleving nog weer verder. Terwijl er nu net een groot verschil is tussen juridische oplossingen en politieke oplossingen. Wordt iets gejuridiseerd, dan is het ineens binair gemaakt. Ja of nee. Aan of uit. Toelaatbaar of strafbaar.
Dit is nogal een probleem als regels onbedoelde consequenties hebben.
Terwijl binnen politieke oplossingen veel meer ruimte is voor het compromis. Of althans, ruimte voor compromissen zou moeten zijn.
Over de juridisering van de samenleving gingen enkele opstellen in de bundel Democratie in verval?. Helaas groeven mij die niet diep genoeg. Wat dit betreft, biedt Marjolijn Februari in de bundel Park Welgelegen meer stof tot overdenken.
boeklog 772: Park Welgelegen
boeklog 773: Democratie in verval?
boeklog 774: Parliament of Whores [dinsdag online]
[x]#2980 fan maandag 20 augustus 2007 @ 11:32:51
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
2 kommentaren
eamelje.net op 20 augustus 2007 @ 13:59:23
Is er een sluitende definitie mogelijk van ellende? Binnen een gesloten systeem vast. Technici hebben het simpel, iets werkt of werkt niet.
Maar dat maakt het moeilijk de wet uit te breiden naar beschrijvingen van het democratisch proces.
Gisteren kwam ik de vergelijking tegen van de Staat als vlot op zee. Reparatie is dringend gewenst, maar gebruik van een droogdok voor een algeheel herstel is onmogelijk. De Staat moet blijven drijven. Dus is verbetering maar in beperkte mate voor handen.
Nu eens nadenken of hier nog een leuke Nulde wet van behoud van ellende uit te timmeren is.
M. op 20 augustus 2007 @ 12:33:48
Mooie wet, Bloem formuleerde het zo:
http://www.dbnl.org/tekst/bloe001leve01/bloe001leve01_034.htm
al is dat misschien wel erg negatief, want waar uw wet nr. 5 zich beperkt tot ‘behoud van ellende’, neemt de ellende bij de wet van Bloem louter toe – misschien een nulde hoofdwet van ellende invoeren?