Op zoek naar de puurste chocolade | 02

Het schiet niet hard op met mijn onderzoek naar wat de lekkerste pure chocolade is. Mijn uitgangspunt, om te kijken welke het best smaakt bij het koffiedrinken, staat haastigheid in de weg. Ben ik door de week veel weg overdag, zijn er zo veertien dagen om voor éen reep op is.

Chocolade simpelweg testen op of ik na een stukje door wil vreten, zou de onderzoekprocedures drastisch bekorten. Maar dan wordt chocolade tot snoep. Ook lekker, maar niet waar het mij om te doen is. Dan worden toevoegingen ook ineens te belangrijk. Het hierbij afgebeelde merk Ritter heeft vreselijk lekkere chocolade met marsepein. Die kan ik echt niet meetellen in mijn test.

Afgelopen maand nog meldde de BBC opnieuw welke gezonde stoffen er wel niet in chocolade zitten. Weer eens ging het daarbij om het zuivere spul. Pure chocolade. Bittere chocolade.

Onder de chocoholics die online bijeen klitten, telt spul met minder dan 70% zuivere cacaobestanddelen al niet eens mee. Wel heb ik van hen geleerd dat een beetje suiker erin toch nuttig is, voor de smeuiigheid. Netzo zit er bijna altijd iets van vanille in voor de smaak. Hoe puur de chocolade verder ook zijn mag.

Mijn verkenningen online hebben me wel het besef bijgebracht dat de speurtocht naar de puurste chocolade een levenswerk wordt. Waarbij ik mijn creditcard nog nodig zal hebben voor de nodige import.

De queeste lijkt me trouwens niet vervelend.

Maar voor de voortgang van dit onderzoeksproject is het ondertussen misschien aardig om een tweede categorie in te voeren, en ook te speuren naar de beste algemeen in Nederland verkrijgbare chocolade voor bij de koffie. Want, die onderzoeksparameter moet er wel bij.

Voorlopig scoort in deze categorie de Ritter Sport Noir Supérieur namelijk het hoogst in smaak. Terwijl ik die uit zichzelf wat bitter vind. Maar de bitterheid van de koffie compenseert heel opvallend die van de chocolade, waardoor deze bij het eten aanmerkelijk voller en rijker van smaak wordt. Verder telt mee in mijn waardering dat zo’n Ritter-reep goed in partjes breekt.

Omgekeerd is de pure chocolade van Verkade bij de koffie veel te zoet, en op zichzelf weer best te eten. Maar zonder daarbij nadrukkelijk naar iets te smaken. Dus scoort deze chocolade in mijn waardering lager dan alle andere, tot nu toe.

eerder in deze reeks


[x]#2636 fan zondag 1 april 2007 @ 17:05:16

besibbe op eamelje.net [de nijste 10, maksimaal]:

  • Citaat van de dag | 100510/2009
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 1311/2008
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 1204/2008
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 1102/2008
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 1002/2008
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 0912/2007
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 0811/2007
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 0706/2007
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 0606/2007
  • Op zoek naar de puurste chocolade | 0504/2007

  • © eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

    2 kommentaren

    Kristian Koerselman  op 2 april 2007 @ 19:54:35

    Alle Zweedse kranten hebben zo onderhand pure chocolade getest. Ritter doet het goed, maar ook Droste Barettini. Marabou is ook lekker bij de koffie, en goed breekbaar.

    woordenaar  op 4 april 2007 @ 19:45:19

    Ritter met marsepijn is inderdaad erg lekker. Noir Supérieur heb ik nog niet geproefd, wel gekocht.
    Nooit eerder gekocht dat Ritter sport, ik koop nooit artikelen met het woord ‘sport’ in de naam, dat klinkt te gezond.