Doping van de dag

  1. In alle dopingnieuws trof mij het verhaal van de Amerikaanse sprinter John Capel, inmiddels geschorst vanwege het gebruik van het o zo snelheidsbevorderende cannabis.
     
  2. Opvallend achtergrondverhaal in NRC-Handelsblad over wat bloeddoping is, waarin en passant alle Vlaamse veldrijders beschuldigd worden van vals spel.
     
  3. De Nederlandse expert op het gebied van bloeddoping is een huisarts, die schaatsers heeft begeleid. Wat zegt dat over hun prestaties?
     
  4. Dokter Fuentes, die nu in Spanje in de bak zit, is een gyneacoloog. Huisarts, gynaecoloog. De experts zijn dus eigenlijk amateurs, wat dat gespeel met hormonen ineens nogal eng maakt. Niet dat ik specialisten in deze wel vertrouw, overigens.
     
  5. Speculatie bij de VRT: die Italiaanse dokter Cecchini waar Thomas Dekker en nog wat renner bij zweren, was nogal goede vriendjes met Fuentes. Heeft Rabobank Dekker hem daarom uit voorzorg terugtrokken uit de Tour?
     
  6. Andere opmerking bij de VRT: het voor wielrenners belastende materiaal dat gevonden werd bij die Fuentes gaat terug tot 2003. Als er renners schuldig worden bevonden, wat betekent dit dan voor de uitslagen die ze de afgelopen jaren reden? Worden die geschrapt?
     
  7. Kunnen mensen dus met terugwerkende kracht bijvoorbeeld klassiekers gaan winnen? Touretappes?
     
  8. De Britse sprinter Dwayne Chambers zag deze week alle prestaties doorgestreept die hij in de jaren 2002-2003 behaalde. Maar hij heeft inmiddels zijn schorsing wegens dopinggebruik uitgezeten, en loopt weer. De atletiekbond IAAF liet hem overigens pas gaan, nadat hij alle prijzengeld had terugbetaald, behaald in de periode daarvoor.
     
  9. Omrop Fryslân is altijd er altijd goed in om Friezen die iets kunnen op een soms wat lachwekkende wijze te eren. Zo werd de 102e plaats van provinciegenoot Pieter Weening in de proloog van de Tour gevierd met de optimistische kop:

    Weening 37 tellen fan giele trui


Basso Continuo — Luigi Cecchini


click image to play. 1.00 minutes

Vorige week zondag won de jonge Nederlandse renner Thomas Dekker overtuigend de Ronde van Romandië. Merkwaardig was dat de Nederlandse TV hier geen beelden van had. Alsof landgenoten zo makkelijk winnen in die sport dat zeges makkelijk genegeerd kunnen worden.

Nu verhuisde Dekker indertijd naar Italië, en koos daar ene dokter Luigi Cecchini als zijn trainer. Die keuze was voor de Vlaamse wielerjournalisten vorig jaar al een mogelijke verklaring dat Thomas Dekker niet in de Tour de France mocht starten. Cecchini is een vriendje van die andere dokter met een liefde voor inkomsten uit de wielrennerij, de Spaanse vrouwenarts Fuentes. En van Fuentes was al bekend dat hij sporters medisch in hun voorbereiding hielp.

Omdat wielrenner Ivan Basso betrapt is op het illegaal aanmaken van verrijkt bloed bij Fuentes, heeft hij er ineens belang bij de schade die dit hem oplevert af te wentelen op anderen. Dus klaagt Basso nu ook die dokter Cecchini aan.

De trainer van Thomas Dekker.

Benieuwd wat ik over deze kwestie de komende dagen in de Nederlandse pers lezen mag.

meer


Overwegingen | 57 sport-editie

  1. Luik-Bastenaken-Luik in 1980, dat moet de eerste wielerklassieker zijn waaraan ik bewuste herinneringen heb;
  2. Tegelijk zou het me niet verbazen als er toen niet eens rechtstreekse beelden van zijn uitgezonden. Het was vreselijk koud, en het sneeuwde. Winterweer was het, als het toen ook al geen voorjaar was geweest. En Bernard Hinault won met een halve dag voorsprong;
  3. Misschien heb ik aan die eerste, zo sterke herinneringen, lang een voorkeur gehouden voor eenzame winnaars;
  4. Tot op de finish uit de greep van het jagende peloton;
  5. Erg aan het beschrijven van sport is dat er meteen zo veel cliché’s in je woorden sluipen;
  6. Tegenwoordig hecht ik meer aan onvoorspelbaarheid op het eind van de wedstrijd, dan aan die ene heroïsche winnaar voorop;
  7. Onvoorspelbaarheid, maar liever geen pelotonspurt met zijn allen. Dat is te veel een loterij;
  8. Toch liet de ontknoping van Luik-Bastenaken-Luik van dit jaar me betrekkelijk koud. Wie van de drie uit de kopgroep ook won, elk van hen had al eens vaker gewonnen. Het supertrio was me niet onvoorspelbaar genoeg;
  9. Dat Thomas Dekker uit het niets toch nog zesde werd in de eindstand, dat was wel verrassend. Al waren de uitvluchten voorspelbaar waarom hij nooit in beeld was geweest, anders dan bungelend aan de staart;
  10. Maar ik miste vandaag vooral Michael Boogerd, en dan vooral diens dolle aanvaldrift;
     
  11. De makkelijkste manier om de Olympische Spelen te bereiken, is door hockey te spelen;
  12. Een willekeurig bijeengeraapt team met speelsters uit de Nederlandse hoofdklasse en daar nog onder, uitkomend voor de Nederlandse Antillen, was er bijna in geslaagd zich te kwalificeren;
     
  13. Hockey is trouwens een spel, net als voetbal, en zou ik dus niet onder sport mogen behandelen;
  14. Het verschil tussen sport en spel is dat spellen een heel stel willekeurige regels hebben. Waarom duurt een wedstrijd zolang die duurt? Waarom staan er zo veel spelers in het veld als erin het veld staan?
  15. Daardoor is het in spellen ook heel wat makkelijker om vals te spelen, dan in een sport;
  16. Ik lees op het moment The Quotable Runner;
  17. Twintig jaar te laat;
  18. En wat me aan zo’n boek dan opvalt, is dat het over alles om het hardlopen heen gaat, maar niet over hoe het is om hard te lopen;
  19. Heel eigenaardig;
  20. Zoals ik over een ander boek al eens had moeten formuleren: dat maakt het een boek gevormd als een donut. Waar de kern zou moeten zitten, prijkt nu een gat;
  21. Maar zijn er eigenlijk sportboeken die wel een kern hebben?
  22. Behalve de boeken waarin een bergbeklimming rampzalig verloopt?

Overwegingen | 60

Grootste raadseltje van het weekend: waarom gaf Thomas Dekker zaterdag ineens op tijdens de laatste beklimming van de dag in de Ronde van Romandië? En waarom geven media noch propaganda-website Rabo wielernieuws een verklaring?
Het was op, zei ploegleider Erik Dekker;
Merkwaardig dan dat de ploeg van Dekker & Dekker een paar kilometer daarvoor nog vol in de aanval was. Thomas Dekker stond tweede in het algemeen klassement;

Dat er in het Duitse Wenden babylijkjes gevonden worden, is al vreemd. Maar dat die in de diepvries bewaard werden nog een tikkeltje eigenaardiger;
Maar dit weekend werden er in Sacramento CA 300 kattenlijken gevonden in de diepvries, bij een verwarde man thuis. Dit is niet alleen eigenaardig, dat is eigenaardig op industriële schaal;
Vraag ik me toch af waarom die Amerikaan gearresteerd werd;

Moet ook ik nog wat schrijven over dat verwarde verhaal van Abram de Swaan: Het signaal is ruis geworden?
Hier en daar staat al een duidelijke weerlegging — al beperken die zich tot details;
En toevallig heeft De Swaan het nu eens over een onderwerp waar ik meer van afweet dan hij;
Tegelijk moet een conclusie maar zijn dat als iemand een oeuvreprijs krijgt, zijn denken zo mainstream geworden is, dat ik er niets meer aan ontlenen kan;
Ondanks wat zo’n oeuvre in het verleden gebracht heeft;
En gaat over tot de orde van de dag;

Zou iemand nog weleens lezen in Het Bureau? Gewoon, om zich te laven aan de formuleerlust van Voskuil? Of is dat boek al even dood als zijn schrijver nu?
Mies Bijzinnen las er ooit met plezier in, en die verdacht ik tot dat moment er toch van enige smaak te bezitten;
Het Bureau leek mij te veel op de klaagzang van een man die zichzelf opgesloten waant, zonder daarbij te vertellen dat de celdeur gewoon open kan, en weglopen mogelijk is;

Zouden zo meteen ook de alarmsirenes loeien? Op Bevrijdingsdag? Tegelijk met alle festiviteiten?


Overwegingen | 0702

Er is al sprake van marteling als iemand niet meer de vrijheid heeft om te beslissen om weg te gaan. Dus, de ellende begint al bij een onterechte arrestatie;
Tenminste, dat is mijn oprechte overtuiging. En het verbaasd me altijd wat dat zo weinigen die lijken te delen. Alsof het martelen pas begint als het lichamelijk echt onaangenaam wordt;
Misschien lijkt mijn definitie voor die talloos veel miljoenen ook wel op wat zij beleven als ze naar hun werk gaan;
Aan het andere uiterste van opinies, vond Christopher Hitchens dat zelfs ‘water-boarding’ nog geen martelen was. Tot hij die behandeling zelf onderging;

Bij het kleine discussietje over Walter Benjamin op boeklog — waar ik op een verkeerde manier stellig was in mijn afkeer — moest ik toch denken waarom het gezever van Benjamin zo ellendig veel jeuk oproept;
Benjamin is een autoriteit op de verkeerde, autoritaire manier;

if you’re doing an experiment, you should report everything that you think might make it invalid — not only what you think is right about it… Details that could throw doubt on your interpretation must be given, if you know them.

Richard P. Feynman

Exacte wetenschappers denken anders. Die weten in elk geval niet zo zeker. Zij weten het meeste niet. En als ze al zeker weten, dan komt dat bewijs niet uit het ongerijmde, en is het door anderen te controleren;
Veel van hen die zich filosofen noemen, verhullen wat ze te zeggen hebben met wantaal;

Uitgeven is dan weer totaal geen exacte wetenschap. Het uitgeven is vooral gebaseerd op hoop;
Zijn er dan helemaal geen zekerheden in die branche?

Many categories of books will be subsumed by digital media. Reference publishing has already migrated online. Practical nonfiction will be next, winding up on Web sites that can easily update and disseminate visual and textual information. Readers of old-fashioned genre fiction will die off, and the next generation will have so many different entertainment options that it’s hard to envision the same level of loyalty to brand-name formula fiction coming off the conveyor belt every year. The novelists who are truly novel will thrive; the rest will struggle.

Jonathan Karp

Ik heb niets te zeggen over de schorsing van wielrenner Michael Rasmussen, en de ontslagvergoeding die team Rabobank hem dient te betalen van de kantonrechter;
Interessant zijn evenmin de roddels over Thomas Dekker — daar wordt al twee jaar van gefluisterd dat hij zich door de verkeerde mensen laat omringen;
Wel denk ik dat de Giro d’Italia dit jaar interessanter was als de Tour de France ooit worden kan;


Overwegingen | 0728

Waarom ontwikkelt iemand een zoekmachine die kuil heet? Komt erg betrouwbaar over als vindplaats…

Fransen zullen er dan weer ‘cul’ in lezen’;

Interessante ontdekking, Thomas Dekker is niet alleen wielrenner, hij speelt ook in Hollywood-films, en heeft er een bijbaan als toneelschrijver naast;
Belangrijke titel in zijn oeuvre: De eerlijke hoer;
De Volkskrant valt Dekker vandaag aan op een manier die ik smadelijk acht. Maar wielrenners zijn nu eenmaal vogelvrij. Dekker ontkent op de eigen website, vanzelfsprekend;

Kuil is natuurlijk ook nog van dat zuur stinkende gras;

En altijd is het de maandag na een grote wielerronde afkicken om half vijf ’s middags, als er geen live sport meer te vinden is op TV. Zelfs al klaag ik erover de Tour dit jaar zo saai te hebben gevonden;
Enfin, op 08-08-08 begint het smoghappen te Peking officieel;


Contactsport | 0621

Agnes Kant, voorvrouwe in de Tweede Kamer van de Socialistische Partij, kondigt een hete herfst aan;
En om te tonen dat ze wil doorpakken, gaat ze eerst op vakantie. Net als de rest van het parlement;

Timing is alles in de politiek;
Helemaal als er zo weinig resultaat tegenover te zetten is;

Maar, de zomer is kort, lees een verhaal;

Kan ik wel leuk naar dat boek van Hans Koning linken gisteren, dat ik het helemaal las, betekent automatisch ook dat er een boeklogje aangewijd moet worden;

De Hitch bezocht de geheel vernieuwde Akropolis;

Verlaten plaatsen;
Benieuwd over hoeveel jaar de eerste Groninger of Friese dorpen ophouden te bestaan;

Een paar jaar terug vond ik de Ronde van Zwitserland vrijwel steeds de mooiste wielerronde van het jaar. De etappes vaak spannend, de bergen waren hoog, en alles werd wonderbaarlijk mooi in beeld gebracht;
Prachtig licht;

Dit jaar was er werkelijk helemaal niets aan;
Nu ja, Thomas Dekker stond vanmiddag nog onverwacht op uit de vergetelheid;
Maar mijn onverschilligheid kan komen omdat de Dauphiné Libéré vorige week zo veel sterker bezet was;

Die nieuwe experimentele regel om een atletiekwedstrijd korter te maken door de sporters maar vier foutsprongen te gunnen in de springnummers lijkt niet eens zo gek;
Maar die regel op de lange loopnummers om de laatste atleet bij iedere nieuwe ronde uit de wedstrijd te nemen, heeft geen enkel nut;
Atletiek is geen contactsport. Noch een Spel zonder grenzen;


Thomas Dekker


click image to play. 1.00 minutes

Over geen wielrenner heb ik hier de afgelopen jaren zo veel verdachtmakingen gepubliceerd als over Thomas Dekker. In 2006 al, net als in 2007. De vraag is natuurlijk waarom.

Waarom?

Geen idee. Maar het was in elk geval opmerkelijk dat er zo over hem geroddeld werd dat zelfs wielerverslaggevers meenden erover te moeten praten. Zij. Die maniakale liefhebbers van de sport.

Nu is hij ook daadwerkelijk betrapt op epo-gebruik. In 2007. Toen hij nog voor Neerlands trots reed: de Rabobankploeg.

Als de B-staal ook positief is, zit er voor Dekker weinig anders op dan voor een Italiaanse of Spaanse ploeg te gaan rijden — na de schorsing — wil hij nog wat met zijn talent doen. Daar doet al dit er niet zo veel toe.


Thomas Dekker ii

De te verwachten ontkenning:

ik heb het gevoel dat ik geflikt word. Op de dag dat ik naar de Tour vertrek komt ineens dit verhaal opduiken. Hoe kan een staal die in 2007 is onderzocht en negatief is verklaard nu opeens opnieuw worden getest? Hier klopt iets niet.

in: De Telegraaf


Thomas Dekker iii


click image to play. 1.00 minutes

Om het dossier compleet te houden: een jaar na alles ontkend te hebben, geeft Thomas Dekker alsnog toe tijden gepresteerd te hebben met de hulp van epo.

Tegelijk zegt hij niets:

I get asked which arm I injected EPO into. I mean, I don’t want talk about that. Is that what people want? Do they really want me to talk about that? I’ll tell the truth, that I doped but I don’t go into too much detail. I know what I did and did not do and I know I won those races clean.

Volgend jaar juli hoopt hij weer een team te hebben, en professioneel te kunnen fietsen.


Thomas Dekker (26)

De EO zond maandag een lange documentaire uit, met en over de geschorste jonge wielrenner Thomas Dekker. Dat leverde een merkwaardige uitzending op.

Dekker werd jaren na de daad betrapt op het gebruik van EPO — omdat ineens oude stalen urine, die eerder nooit iets hadden opgeleverd, getest werden met nieuwe technieken. Dat leverde hem twee jaar schorsing op.

Al had hij een half jaar aftrek kunnen krijgen, als hij wat mededeelzamer was geweest over zijn leveranciers, en gerat had over andere gebruikers.

Zijn schorsing loopt af volgende maand, Dekker traint hard, om een nieuwe wielerploeg te vinden. Hij wil verder in de sport.

Nu is het onzin om te veronderstellen dat Thomas Dekker de enige gebruiker zou zijn van herstelmiddelen. Al geloof ik ook dat de wielersport op het moment schoner is dan deze jaren was. Ineens fietst bijvoorbeeld geen Italiaan buiten eigen land meer op niveau. Slechts Spanje, en landen buiten de EU en de VS, zijn niet verschrikkelijk strikt in de bestrijding van dopinggebruik.

En toch bleef de documentaire hangen op een wat onnozel moralistisch niveau. Het ging telkens over de schuld van Dekker; alsof het gebruik van EPO tegen een godgegeven verbod inging; en niet een endemisch verschijnsel is in de hele sportwereld.

Nu heeft deze omroep een grote traditie van het in beeld brengen van zondenaren. Of, zoals ik elders schreef:

De Evangelische Omroep heeft altijd wel een of ander TV-programma dat volgens hetzelfde concept werkt. Een gelovige bekent zijn zonden, die waren onveranderlijk allemaal heel erg, en toont zich daarmee op het oog even heel kwetsbaar. Maar die kwetsbaarheid is schijn, want dient alleen maar om aan te geven hoe fijn het is dat Jezus ineens verscheen en hoe veel beter het nu gaat.

Dat Thomas Dekker zich verzette tegen deze aanpak staat hem te prijzen.

Dat de documentairemaker geen tel leek te beseffen wat voor een fantastisch materiaal hij in handen had, was daarentegen schokkend.

kijk voor de uitzending hier


Breeduit
Te fietsen | week 9

Houd dertien jaar een weblog bij en als vanzelf komen dezelfde onderwerpen telkens terug. Daar zijn vervolgens dossiertjes van te maken.

Eén zo’n toevallig ontstaan dossier gaat over de Werdegang van de profwielrenner Thomas Dekker. Ooit het grootste Nederlandse talent sedert Joop Zoetemelk, maar inmiddels werkloos burger; want zonder ploeg.

Toch is hij amper dertig. In zijn beste jaren als sportman.

Tegen Dekker spreekt waarschijnlijk niet eens dat hij ooit betrapt is op EPO-gebruik, en daarom twee jaar geschorst werd. Desastreuzer zal zijn dat hij na zijn terugkomst in het peloton een aanmerkelijk bescheidener renner was dan voorheen.

Het leek alsof de doping bij hem extra goed was aangeslagen, en hij dus niet zonder kon.

Thomas Dekker probeerde deze week nog éen kunstje — waarschijnlijk om de wereld te laten zien dat hij toch echt wel wat kon. Er kwam een aanval op het werelduurrecord fietsen. Op hoogte. En deze poging mislukte mede omdat hij de ideale zwarte lijn op de wielerbaan niet houden kon, en elke bocht te breed uit waaierde. Daardoor telde elke ronde meer meters dan moest.

Niet genoeg baantechniek aangeleerd in zijn carrière.

the difference between riding in a 250m velodrome on the black line versus the red “sprinters” line is eight metres per lap. A series of small errors can add up to over a kilometre over 200 laps.

Putting the hour record into perspective

Toch vond ik het merkwaardig dat niet met de echte afstand werd gerekend die hij reed. De kilometerteller op mijn fiets telt het aantal omwentelingen van het voorwiel. In de praktijk is dat al behoorlijk nauwkeurig. Zo moeilijk moet het dus vervolgens toch niet zijn om voor een baanfiets een voor- of achterwiel te ijken, en de echte afstand in het uur te meten door het tal omwentelingen te tellen? Die baanwielen zijn perfect rond, want de bandjes worden knalhard opgepompt; om zo min mogelijk rolweerstand te hebben.

Die zwarte lijn op de wielerbaan roept bij mij ook vragen op over andere sporten. Van de banen in zwembaden is bijvoorbeeld bekend dat ze onmogelijk perfect even lang te maken zijn. En sommige wedstrijden worden toch echt op millimeters beslist.

Vraag ik me al helemaal af hoe het dan met schaatsen zit. Rijden schaatsers niet altijd meer meters dan vereist? Als op schaatsbanen een zwarte lijn zou worden geverfd, hoe zou deze dan lopen? Op de blokjes? Langs de blokjes, zodat het zelfs mogelijk is soms om af te snijden?