Elders had ik voor de Kerst al beloofd om iets te schrijven over wat er van de media te verwachten valt, als daar plots omgang mee gewenst is. Het denken van journalisten en programmamakers is namelijk redelijk misvormd. En wie dit niet beseft, koestert gauw de verkeerde verwachtingen over een optreden in de media.
Zelf zullen mediamensen zich altijd allereerst voor hun werkwijze excuseren met de uitvlucht immer onder enorme tijdsdruk te staan. Maar die tijdsdruk lijkt me het grootste probleem niet.
Journalisten, en programmamakers ook, hanteren namelijk altijd dezelfde sjablonen om hun nieuws of opinies te presenteren. En deze vertelvormen zijn zo ingesleten, ook bij het ontvangend publiek, dat vrijwel niemand ze meer als cliché herkent.
Een eerste advies is daarom aan iedereen: ga nooit met uw hoofd op televisie, als a] uw verhaal enige nuance behoeft, want daarvoor is er bijna nooit tijd of gelegenheid, of b] wanneer TV-makers een debat organiseren.
TV-debatten zijn namelijk nooit redelijke of eerlijke debatten. Genuanceerdheid komt niet over, zoals gezegd. Een debat op televisie wordt pas aardig als er twee meningen verkondigd worden die diametraal tegenover elkaar staan. Doet er daarbij niet toe of de ene mening misschien nogal wat minder valide is dan de andere.
Eerder signaleerde ik al eens hoe Midas Dekkers wel even op TV met een gristenfundi zou afrekenen over de evolutietheorie. En daarbij wat hooghartig onderschatte hoe de wetten van het medium luiden. De sympathie ligt namelijk altijd bij de underdog in een discussie. Zelfs al praat deze onzin.
Dit wordt pas anders als het publiek de onzin ook als onzin herkent. Wat zelden voorkomt.
Vanavond was historicus Maarten van Rossem de lul. Hij kwam in het prietpraatprogramma ‘Nova College Tour’ om te vertellen dat het Nederlandse leger zich straks uit Afghanistan terug moet trekken, zoals ook de politieke afspraak luidde. Maar de programmamakers hadden een show opgezet met als enige doel om te propageren hoe veel goed onze jongens wel niet doen. En hoe geïnformeerd iemands opinies ook zijn, deze slaan in al hun abstractie geheel dood tegenover huilende nabestaanden, die natuurlijk nooit willen dat hun zoon voor niets in den vreemde gesneuveld is. Of tegenover al de militairen in de studio, die allereerst solidair zijn met hun broeders, in Afghanistan of waar ook ter wereld, en alleen daarom al nooit objectief over het onderwerp kunnen praten.
Op boeklog schreef ik vandaag hoe zorgvuldig vermeden wordt om over Afghanistan in termen van ‘oorlog’ te praten. De ‘Nova College Tour’ van vanavond bracht een zeldzaam zuiver staaltje rijkspropaganda om deze uitspraak te bekrachtigen.
is inmiddels vervolgd
