Short [politics]


Sermon

In the same manner a lot of people want to hear a sermon a Sunday, I like to hear Gore Vidal’s reaction when something has happened in the USA. It’s such a satisfying ritual. I already know more or less what he’s going to say. But, he still manages to always surprise me with his complaints.

Vidal reacting to George Bush’s inaugural address was another nice sermon indeed.

We were too busy with homosexual marriage and abortion, two really riveting subjects. War and peace, of course, are not worth talking about. And civilization, God forbid that we ever commit ourselves to that.

[try and listen to the segment or the MP3 of the show. His sighs add something extra to the text]


Vidal

Reading Gore Vidal was a rite de passage for me. At first, I couldn’t believe politics would be as corrupt as he describes it to be. Then I saw he was right.

However, by teaching me to see Vidal also showed me how he would often exaggerate, and that he wasn’t that immune for conspiracy theories.

Still, it is a sad day. To read this interview in The Guardian made me realize Gore Vidal is getting old. He has a titanium hip now, his partner died, en he’s leaving Italy for the US. To go and live near the best medical facilities in the world money can buy. Though that’s not mentioned in the article.

Better look for vintage Vidal here.


Fijn hè, democratie

De koningin richtte zich volgens mij enkel tot de leden van de Staten-generaal in de Troonrede. En op feestjes waarop ik niemand ken, begrijp ook ik de grapjes niet. Laat staan de collectief gedragen mythen.

Wel wrang voor diegenen die van tevoren melden dat de troonrede dit jaar begrijpelijker dan ooit zou zijn.

Maar goed, volgens Gore Vidal is hoogstens 10% van een bevolking oprecht geïnteresseerd in politiek. Dit moeten er ook niet meer worden, want dat zou alleen maar betekenen dat al die mensen niet begrijpen waarom ze zo weinig geld te besteden hebben.


Gore Vidal, again

Is the country too polarized to listen?

They’re not used to hearing anything. The only art form that the United States ever developed is the TV commercial. That’s our Sistine Chapel. That’s our masterpiece. That’s a very rare art form, but it’s not very informative. Now you’ve got to get away from advertising. Just through sheer repetition, which is the secret of advertising, these two fools in office have convinced the American people, these 60, 70 percent, that [Saddam Hussein] was responsible for 9/11. He didn’t have anything to do with 9/11. No, I don’t think he was a nice man and I don’t care – he’s an Iraqi and I’m an American. We Americans should not worry about Iraqi leaders.

Gore Vidal, interviewed in the LA CityBeat


Vidal, once more

[W]e shouldn’t be surprised at the antipathy toward democracy displayed by the Bush administration…. As already noted, fundamentalism and democracy are completely antithetical. The opposite of the Enlightenment, of course, is tribalism, groupthink; and more and more, this is the direction in which the United States is going…. Anthony Lewis who worked as a columnist for the New York Times for thirty-two years, observes that what has happened in the wake of 9/11 is not just the threatening of the rights of a few detainees, but the undermining of the very foundation of democracy. Detention without trial, denial of access to attorneys, years of interrogation in isolation—these are now standard American practice, and most Americans don’t care. Nor did they care about the revelation in July 2004 (reported in Newsweek), that for several months the White House and the Department of Justice had been discussing the feasibility of canceling the upcoming presidential election in the event of a possible terrorist attack.

Gore Vidal, President Jonah [Redux]

On the interesting website Truthdig.com.


Droomoorlog
Gore Vidal

[…] Mijn terughoudendheid heeft twee redenen. Gore Vidal schrijft de laatste jaren veel pamfletten over de Amerikaanse politiek zoals in dit boek zijn opgenomen. Die zijn ook stuk voor stuk de moeite waard. Er staat altijd wel een sterke oneliner in. En ik lees ze al jaren meestal snel nadat ze ergens online zijn verschenen. Ik vreesde daarom de inhoud van dit boekje al te kennen, zonder het ooit gelezen te hebben. Dat bleek zo te zijn. […]

boeklog 391


Vidal on 9/11

The unique Gore Vidal has his own vision on the conspiracy theories that are ever so popular everywhere nowadays.

Q: What do you think of the conspiracy theories about September 11?

Vidal: I’m willing to believe practically any mischief on the part of the Bush people. No, I don’t think they did it, as some conspiracy people think. Why? Because it was too intelligently done. This is beyond the competence of Bush and Cheney and Rumsfeld. They couldn’t pull off a caper like 9/11. They are too clumsy.

interview in The Progressive


Vidal

At any given moment, public opinion is a chaos of superstition, misinformation, and prejudice.

Gore Vidal, “Sex and the Law” (1965)


Boeklog xxv: boeken, boeken, boeken

gedeeltelijk antwoord op een e-mail, waarvan het misschien zonde was om maar aan éen iemand te laten lezen, ook hier geplaatst om de gebruikte hyperlinks ergens anders te hebben.

Boeken uitkiezen, gebeurt puur op gevoel. Zonder haast. Enig heilig moeten zit daar niet meer achter. De zogenaamd grote werken van de canon heb ik al aan gesnuffeld. Het gaat mij echt bijna alleen nog om het lekker bij wat ik lees voor mijn lol. Of om wat me even hevig interesseert.

Een voorbeeld. Op dit moment zijn er net drie gedenkschriften uit van mannen die ik graag lees.

Clive James schreef het vierde deel van zijn zeer humoristische memoires, waarvan ik de eerste drie heb gelezen. Het eerste herlas ik zelfs niet al te lang geleden.

Dan is er Robert Hughes, ook al zo’n boeiende Australische balling die met memoires kwam. In een bespreking kwam ik al een principiële observatie daaruit tegen:

no matter what the demands of ‘self-expression’ may be, nothing is anything without fully articulate, conscious form.

Robert Hughes

En nog een andere held, Gore Vidal, gaf een nieuwe autobiografie uit: Point to Point Navigation. Zijn vorige, Palimpsest, bevat een zeer kruidig mengsel van zeer vileine roddel [over het sexleven van JFK] tot en met een diep politiek inzicht, naast de schaarse persoonlijke ontboezemingen.

Het zou geen enkel probleem zijn om deze drie boeken nu vanmiddag nog te bestellen, bij een internetboekhandel. Maar ik zou ze de eerste tijd niet lezen; daar is mij de stemming nu niet naar. Voorlopig teken ik alleen op een lijstje aan dat ze bestaan. De wetenschap dat ze bestaan, is ook al rijkdom genoeg. En, dat verlanglijstje bijwerken, doet ook al deugd.


Vidal, again

How was the 20th century, as eager interviewers tend to ask him. “Well, it could have been worse,” he says with calculated understatement […]

in a review about Gore Vidal’s Point to Point


Vidal on Empire

Listen to Gore Vidal’s podcast here.

Or read his words:

there could be a dark explanation for what W. is doing when he sends a Mr. Bolton, a U.N. hater, to be ambassador to that body or a Mr. Wolfowitz to the World Bank, a man as ignorant of history and finance as the president himself.


Overwegingen | 0519

Er is de laatste tijd wel erg veel nieuws van het verkeerde soort. Van dat nieuws waarin iets aangetoond wordt dat iedereen al weet;
Het AD ontdekte dat producten die als vers in de supermarkt worden verkocht dit lang niet altijd zijn;
Nu.nl had vandaag weer dat wie veel wiet verstookt daarmee zijn gezondheid schade kan toebrengen;
Tjonge;

Wat iedereen al weet, en ik steeds blijk te vergeten, is dat verzamelbundels aanmerkelijk leuker zijn voor de heb, dan voor de lees;
Willekeurig voorbeeld: Lichtenberg heeft ruim 8.000 aantekeningen verzameld, in zijn SudelBücher en Schmierbücher. Dus zocht ik indertijd de uitgave uit, waarin zo veel mogelijk daarvan verzameld waren;
Natuurlijk was dat in een onhandelbaar boek, dat vliesdunne half doorzichtige pagina’s heeft, en een veel te brede tekstmarge, om maar zo veel mogelijk tekst tussen de kaften te kunnen stoppen;
Sommige boeken maken het de lezer onmogelijk te vergeten een verkeerde koop te zijn;
Maar stop een deel van dezelfde inhoud in een beschaafd en handzaam bandje, en prettiger leesvoer heb ik in tijden niet gehad;

Zien hoe Germaine Greer eerst Victoria Beckham in alles afkraakt, maar haar vervolgens complimenteert om hoe ze een jurk weet te dragen, is toch zoiets als een kat zien spelen met een halfdode muis;

Het is weer zo’n moment om eens te kijken of Gore Vidal nog iets gezegd heeft over de Amerikaanse politiek;
En ja hoor, hij zat bij Democracy Now!;
Dit weekend verscheen hij op de Britse TV, en het zal wel wat meer moeite kosten die beelden te vinden;


Overwegingen | 0616

Door de hinderlijke aanwezigheid van premier Balkenende op televisie dit weekend ben ik me een paar dingen gaan afvragen;
Koningin en kabinet sturen altijd een gelukstelegram, als een Nederlander een groot sportevenement wint. Maar wat is dat een trieste daad, op de keper beschouwd. Laf, om wel contact te zoeken als er successen zijn behaald, en dit niet te doen bij mislukkingen;

Bovendien: Balkenende kwam wel in beeld bij het voetbal vrijdag én de 24 uren van Le Mans, maar heb ik bijvoorbeeld niet gehoord over de Ierse stem tegen het EU-hervormingsverdrag;
Wat wel een goed beeld geeft van zijn prioriteiten, ook;
Niet dat ik niet zo kan voorspellen wat Balkenende over het Ierse volk te melden heeft;

Gore Vidal korzelig, in The New York Times:

Well, it was a great pleasure talking to you.
I doubt that.

Interessante manoeuvres in Frankrijk, alwaar Patrick Lefevere toch een Tour-start probeert te forceren voor zijn renner Tom Boonen. Wedstrijdsorganisator ASO wil hem niet, vanwege zijn coke-gesnuif. Alleen heeft de geldschieter van Boonen’s ploeg al een hele dure mediacampagne opgesteld, voor tijdens de Tour de France, en die zou nu helemaal geen nut hebben meer;
Sponsor Quick-Step Laminaat zou normaal ook de helft van alle media-aandacht in een jaar oogsten tijdens die paar weken in juli;
Nu is er toch al behoorlijk wat aandacht voor dit wanhoopsoffensief;

Ik merk wel mensen te beoordelen op over hoe ze het voetbal praten. En altijd te luisteren of zij in hun taalgebruik laten doorschemeren tot het Nederlands elftal te behoren;


Overwegingen | 0917 literaire editie

De boekenzinnen|stapelgedichten zijn weer terug, ditmaal in The Guardian;

En ook de pessimistische verhalen over de teloorgang van het boek zijn er weer. New York The Magazine heeft een matig geïnformeerd stuk waar iedereen al naar linkt;
Ik vond het boeiender om deze antwoorden te lezen op de vraag of intelligente boeken kunnen overleven, in deze digitale tijd;

Nu kwam maandag F. Scott Fitzgerald hier al aan het woord, die in de jaren 1930 al zag dat de roman het niet zou redden tegen de film;

En na vannacht 24.00 uur besteedt boeklog aandacht aan de al even pessimistische essays van Gore Vidal, die in de jaren vijftig constateerde dat de roman het misschien nog wel zou redden als kunstvorm, maar dat er simpelweg geen lezers meer voor zijn;

Wat komt er dan voor in de plaats? Wie vooral van een scherm leest, verwacht iets anders van een tekst dan een boekenlezer doet;
Vorige week had ik nog een filmpje met Joop van der Horst daarover;
The Chronicle of Higher Education heeft een stuk dat onder meer over de eeuwig pessimistische onderzoeker Jakob Nielsen gaat, die het schermlezen een lagere vorm van geletterdheid noemt;

En ja, dat ik tegenwoordig zo vaak teksten opdeel in opvallende alinea’s heeft wel met kennis over schermlezen te maken;
Er nog even van afgezien dat ik ook te lui ben om altijd maar weer lopende verhaaltjes te schrijven;

Ben ik, alle pessimisme in ogenschouw nemend, daarmee ook negatief over de toekomst van het boek?
Nee;
Mij interesseert eerder een heel andere vraag. En dat is een soort metavraag over alle verschijnselen die spelen. Is het niet zo dat schrijvers zich telkens automatisch aanpassen aan het mogelijke?
Daarbij zo goed mogelijk hun best doend om zich te onderscheiden?

Als iedereen zijn drang om verhaaltjes te horen met televisie lust, heeft het voor een schrijver geen zin meer om eenvoudige verhaaltjes te bedenken. John O’Hara zou diens verhalen nu niet meer zo kunnen schrijven;

Maar krijgt Myers dus gelijk met zijn Reader’s Manifesto, waar ik al in 2002 over logde, dat veel literair proza van de weeromstuit te pretentieus is geworden?
Bedoeld is om indruk te maken op mensen die minder talig zijn dan eerdere generaties, en dus makkelijker besodemieterd kunnen worden?

Enfin.


State of the Art
Gore Vidal

[…] tegelijk kan Gore Vidal wel schrijven, en lezen. En in zijn literaire recensies weegt nog weer andere kennis mee ook. Vidal heeft ook tal van filmscenario’s geschreven — waarvan Ben Hur wel de bekendste zal zijn.

Dus herlas ik zijn kritieken, […]

boeklog 1108


Overwegingen | 1009

J.M.G.Le Clézio dus de Nobel;
Nooit iets van gelezen — hij komt tenmiste niet voor op de lijstjes die ik ben gaan bijhouden sinds 1990. De Franse literatuur is ook wat een blinde vlek bij mij;

Lang op gewacht, maar eindelijk gevonden, de meningen van mijn favoriete grumpy old men over de verkiezingen in de VS, en de zo pijnlijke ontdekking dat banken al jaren gebouwd worden op geleende fundamenten;
Want, dat gejeuzel van anderen weet ik nu zo langzamerhand wel. Al is onbedoeld grappig hoe hysterisch Fox reageerde op de cover van Newsweek, waarop mevrouw Palin stond met couperose, verstopte poriën, en ongewenste haargroei en al;

Chomsky sprak met Der Spiegel, en zoals ik kon voorspellen, verblufte hij de verslaggever van dienst met zijn opmerking dat het niet uitmaakte wie er president zou worden;
Ze vertegenwoordigen samen maar éen partij, de Corporate America partij;

Gore Vidal keek televisie tijdens het interview met de Pasadena weekly, en slaakte telkens vreugdekreten als mevrouw Palin weer in beeld verscheen. Hij leek wel verliefd op de koningin van Alaska;
Vidal had ook de beste oneliners;

This is a country where any liar can get away with it, because everybody else is lying too, and the first law of the United States is “I will not blow your scam if you don’t blow mine.”

[Once, while speaking to an audience of high school educators] I said, “What’s being done to the children here? I have never in my life met a boring 6-year-old, and I’ve never met an interesting 16-year-old. What are you people doing to them?”

Nu goed, Chomsky merkt op dat de Amerikaanse presidentsverkiezingen niet om issues gaan, maar om personality. Maar dat het daarom niet vreemd is dat een ervaren deelneemster aan schoonheidsverkiezingen nu voor de titel vice-president opgaat, hadden alle humoristen en Palin-imitators ook al bedacht;


Quote of the Day | 1018

Every four years the naive half who vote are encouraged to believe that if we can elect a really nice man or woman President everything will be all right. But it won’t be. Any individual who is able to raise $25 million to be considered presidential is not going to be much use to the people at large. He will represent oil, or aerospace, or banking, or whatever moneyed entities are paying for him. Certainly he will never represent the people of the country, and they know it. Hence, the sense of despair throughout the land as incomes fall, businesses fail and there is no redress.

Gore Vidal, “The Decline and Fall of the American Empire” [1992]


Quote of the Day | 1029

So what little fame he has rests on the fact that he was taken a prisoner of war by the Vietnamese—hardly a recommendation for the leadership of the “free world”—and thus aware of the meagerness of his own curriculum vitae, for his vice presidential choice he then turned radically, in the age of the awakening to power of women, to an Alaskan politician; a giggly Piltdown princess out of pre-history.

Gore Vidal, ‘John McCain in the Echo Chamber’


State of the Union
Gore Vidal

[…] Waar Vidal in andere stukken de Amerikaanse president een stroman van het bedrijfsleven noemde, heeft hij daar ditmaal een nog kortere aanduiding voor. De Bank. Wie het kapitaal heeft, bepaalt alles in de VS. Tot het ergens mis gaat, […]
 

boeklog 1172


Overwegingen | 1105

De prijs voor de meest zinloze omroepproductie van het jaar gaat naar de nachtelijke verslaggeving van de NOS over de presidentsverkiezingen in de VS;
Omdat internet & digitale televisie nogal wat voorbeelden hadden van hoe het wel kon, was het contrast nogal groot met het Nederlandse schoolkrantniveau;
Nu ja, de betreffende journalisten hebben er een leuke reis aan over gehouden — plus het idee iets belangrijks te hebben meegemaakt;
Dat zal ook iets waard zijn;
Voor hen;

Onderwijl chatte ik met wat Amerikaanse bekenden, en bleef ik dat te lang doen;
Maar het is altijd mooi andere mensen blij te zien worden;
Ik zag, in de ochtend, Gore Vidal zelfs nog langskomen bij de BBC;
Hij is ineens oud, en mager, en praat een stuk langzamer dan vroeger, Vidal;

Chatten met blije Amerikanen mocht ook wel weer eens, na de twijfel in 2000, rond Bush en Gore;
Of 9/11;

Toch is het opvallend hoe veel meer ik ooit op de VS was georiënteerd, negen à tien jaar geleden;
Ja, toen waren ze daar verder met internet dan in Nederland — dat speelde absoluut mee;
Maar ik sluit toch ook niet uit dat Bush, en diens onnozele oorlog tegen terreur, en de krankzinnigheid van de bijbehorende visa-eisen voor journalisten, meespeelde bij de verwijdering;

Alles heeft zijn tijd;


Quote of the Day | 0726

As societies grow decadent, the language grows decadent, too. Words are used to disguise, not to illuminate, action: you liberate a city by destroying it. Words are to confuse, so that at election time people will solemnly vote against their own interests.

Gore Vidal

Boeklog on Vidal


Point to Point Navigation
Gore Vidal

[…] Bovendien is Gore Vidal soms op een merkwaardige manier ijdel, en een snob. In Point to Point Navigation recenseert hij bijvoorbeeld enkele boeken die over hem verschenen zijn, op een toon of de auteurs hem dodelijk beledigd hebben met hun aandacht. […]

boeklog 21 viii 2009


State of Being
Gore Vidal

[…]

I have known few American writers who have had much or, indeed, any enthusiasm for literature. Writers who teach tend to prefer literary theory to literature and tenure to all else. Writers who do not teach prefer the contemplation of Careers to art of any kind. [1201]

[…]

boeklog 22 viii 2009


Gore Vidal [1925 – 2012]

Boeklog over Vidal
eamelje.net over Vidal


Opgroeien
week 31

De dood houdt ineens nogal huis onder mijn favoriete mopperaars. Christopher Hitchens stierf in december. Gerrit Komrij begin juli. En nu is Gore Vidal ook al kasjewijle.

Bovendien zie ik zo éen twee drie geen opvolgers voor hen. Terwijl deze tijden als geen andere om fel commentaar vragen.

Opvallend bij al deze drie auteurs is dat mijn liefdesaffaire met hen verliep volgens eenzelfde patroon. In het begin genoot ik vooral van hun oneerbiedigheid. Daarop raakte ik verslaafd aan hun woordkunst. En altijd ook volgde er een moment van verwijdering. Of misschien was het slechts ikzelf die een draai maakte.

Toen Hitchens de illegale inval in Irak begon te verkopen als een noodzakelijke ingreep heb ik hem nooit meer geheel serieus kunnen nemen.

Komrij ontmaskerde zichzelf toen hij makkelijke columns over de actualiteit ging schrijven voor de achterpagina van NRC-Handelsblad. Werk dat verzameld werd in de bundels Gouden woorden en Meer gouden woorden¸ maar dat behoudens een enkele geslaagde formulering doorgaans binnen een maand na publicatie in de krant al overleden was. De analyse ontbrak. En geschimp lezen, is toch leuker als je daardoor beter gaat kijken.

Vidal was zichzelf niet meer toen zijn partner Howard Austen stierf begin deze eeuw, waardoor er blijkbaar niemand meer was die hem kon temperen in zijn rol als narrige oude man. Zelfs al had hij doorgaans gelijk in zijn kritiek op het bewind van de zo matige Amerikaanse president George Bush jr.. Alleen ware die kritiek zo veel sterker geweest als deze uit meer had bestaan dan enkel gescheld.

Toch zit er ook wel iets moois in deze ontwikkeling. En in zekere zin denk ik zelfs dat onderwijs altijd zo hoort te werken. Eerst leert de leraar zijn pupil zien, daardoor gaat deze leerling zelfstandig denken. Om dan te merken dat veel van wat hem als waarheden zijn voorgespiegeld op zijn best grove generalisaties zijn, en op zijn slechtst zelfs helemaal niet waar.

Tot er een punt komt dat ook de waarheden van de leraar niet maar vanzelf spreken. Waarna ook afstand tot de leraar wordt genomen. En er misschien wel vadermoord plaatsvindt.

En vervolgens neemt het tijd voor er eerlijk gekeken kan worden naar wat ooit zo veel invloed had.