Een heel jaar vol plannen
Te fietsen | week 01
In dit putje van de winter, waarop het op sommige dagen nog altijd lijkt of het nooit weer licht zal worden, spreekt het niet voor zich om de deur uit te stappen en zonder reden een eindje te gaan fietsen.
Al zou nog een reden kunnen zijn dat ik me er achteraf doorgaans wel goed over voel toch een eindje te hebben gefietst.
Dus was het misschien beter om ergens voor in training te gaan. Zodat het wel vanzelf zou spreken om iedere week meerdere keren gewoon kilometers te maken, enkel omdat er tijd voor staat ingeruimd op de dagplanning.
Zulke grotere doelen zie ik alleen niet voor mijzelf. Nog altijd niet. Zelfs al wordt Parijs-Brest-Parijs bijvoorbeeld dit jaar verreden, en zijn er ook kwalificatieritten nodig om überhaupt aan dat evenement van 1200 km te mogen meedoen.
Fietsen wordt niet leuker of interessanter door meer kilometers te fietsen. Hoogstens dat lange ritten me door streken voeren waar ik niet eerder was, of niet zo vaak.
En tegenover elke unieke helling onderweg staat in Nederland al gauw een uur extra over vlakke wegen om zo’n heuvel te kunnen bereiken. Tegenover elke Lemelerberg, met zijn klimtijd van hoogstens een paar minuten, staat ook de tergende voorspelbaarheid van de route tussen Dalfsen en Meppel, grotendeels om Staphorst heen.
NS heeft de prijs voor een fietskaartje ondertussen verhoogd naar € 6,90. En niettemin denk ik dat het nut kan hebben om in 2018 met enige regelmaat ritten te gaan maken waarvan een helft per trein wordt afgelegd. Gewoon, om mijzelf te dwingen om weer eens een hele dag buiten te spelen, in plaats van de maximaal vijf uur die er in 2018 voor stond.
Ook dat is nog altijd geen plan, laat staan een structureel plan. Dat is hoogstens een aardig voornemen; wachtend op het enthousiasme er nog wat van te maken ook.
[x]#14853 fan maandag 7 januari 2019 @ 23:23:00
