TLM: Definitions of Territories: Comedy
Italo Calvino
De kortste tekst uit deze bundel telt nog niet eens drie bladzijden. Heeft het zin om ook uitgebreid aantekening te gaan maken over zo weinig woorden?
Italo Calvino legt in deze tekst voor een symposium onder meer uit waarom hij, toch een voorstander van humor en lichtheid in zijn teksten, zo’n hekel heeft aan satire. En dit komt dan omdat die te vaak bedreven wordt vanuit de foute positie. Satire heeft twee componenten, moralisme, en bespotting; en komt doorgaans van iemand die zich eens flink in positie heeft gezet, ver verheven boven alles, om van daaruit het eens goed te kunnen zeggen. En Calvino vindt het altijd naar als hij iemand daarop betrapt.
Het aantekenen van deze woorden kreeg een spontaan nut daarnet, doordat ik me ineens bedacht dat Calvino’s Zes memo’s voor het komende millennium weliswaar goed zijn opvattingen tonen over literatuur. Alleen is dat wel heel erg een eindtekst. The Literature Machine kan daarmee gelezen worden als de schetsen die hij moest maken vooraf, om ooit die eindtekst nog eens te kunnen maken. En soms is het aarzelende ontstaan van een gedachte wel degelijk zo interessant, nee nog interessanter, als de gedachte zelf.
* lees al mijn woorden over The Literature Machine hier.
[x]#14661 fan maandag 5 november 2018 @ 09:53:05
