TLM: Literature as Projecion of Desire
Italo Calvino
Het lezen van de eerste essays uit The Literature Machine lijkt soms op het bedrijven van archeologie. Ik heb nogal wat begraven kwesties naar boven te halen voor het me lukt om nader tot Italo Calvino te komen, en echt mee te krijgen wat voor hem op dat moment, vijftig jaar terug niet zelden, hoogst actueel was, en nu al even niet meer zo.
Dus dan bespreekt hij uitgebreid Anatomy of Criticism van de Canadese literatuurwetenschapper Northrop Frye, die geprobeerd heeft, en volgens velen succesvol, om kritiek als een zelfstandige discipline neer te zetten. Uitgangspunt daarbij is dan dat de tekst bestudeerd wordt als onderdeel van alle teksten, en die teksten als geheel ‘binnen die menselijke imitatie van de natuur die we beschaving noemen.’
Literatuur is dan ineens te zien als de geschiedenis van beschrijvingen hoe mensen tot een samenleving behoorden, of waarom zij juist buitenstaander werden in die maatschappij.
Frye meende daarmee ook dat de Bijbel allereerste strikt literair gelezen zou moeten worden voor een beter begrip.
Literatuur is daarmee meer dan een verzameling boeken. Literatuur bestaat uit een reeks stilzwijgende afspraken over wat daar zoal bijhoort en wat niet. Afspraken bovendien die niet eeuwig vastliggen maar veranderen in de loop der tijd. Alleen was mij zoveel al bekend.
* lees al mijn woorden over The Literature Machine hier.
[x]#14658 fan zondag 4 november 2018 @ 10:43:52
