Homo Deus | Sapiens revisited
Yuval Noah Harari
De oneerbiedige en strik partijdige wereldgeschiedenis van de mensheid tot-nu-toe in Sapiens maakte van mij een blije lezer vorig jaar herfst. Zelfs had dat boek een wat te speculatief einde toen het ineens over de toekomst moest gaan.
Harari’s vervolg, Homo Deus, bracht helaas enkel verveling. Cultuurkritiek, zelfs verpakt als futurisme, blijft cultuurkritiek — en die is vaak al te voorspelbaar. Die uitgave zette me daarom geen moment tot doorlezen aan. Waardoor dit dikke boek me al ruim een jaar verwijtend aankijkt met de rug.
Leesprojectje voor de donkere maand november 2017 derhalve: Homo Deus in behapbare brokken. Verveling is daarbij waarschijnlijk weer de beste indicator van hoe groot die wekelijkse porties huiswerk zullen worden. Neem ik eerst toch ook die laatste hoofdstukken in Sapiens nog eens mee; omdat die weleens een inleiding konden zijn op het vervolg.
[ lees al mijn gedachten over Homo Deus van Harari hier ]
[x]#13413 fan woensdag 1 november 2017 @ 12:01:55
