Lila | Part 3
Robert M. Pirsig
Karwei plat. Pirsig’s Zen and the Art of Motorcycle Maintenance plus het vervolg Lila zijn uitgelezen. Waarbij voorlopig de opluchting overheerst dat er te oordelen is over de inhoud van beide boeken — dat het denken van Robert M. Pirsig zich niet op zulke ijle en abstracte hoogten afspeelde, dat ik er niets mee kon aanvangen door het zuurstofgebrek aldaar.
Lila is allereerst een merkwaardige uitgave. Omdat deze roman vooral leest als een ontvangstgeschiedenis van dat eerdere boek: Zen and the Art of Motorcycle Maintenance.
Het eigenlijke verhaal van dit boek stelt ook niet zo veel voor, en is zelfs ontluisterend banaal te noemen:
Man pikt vrouw op in een bar, en neemt haar mee voor de nacht naar zijn boot. Daarop vaart zij een dag mee. Vervolgens krijgen beide ruzie, waarop ze hun eigen weg weer gaan, alleen ontspoort de toch al labiele vrouw daardoor. Zij keert terug naar de boot, is dan volstrekt onbenaderbaar, maar net als de man zich grote zorgen begint te maken over hoe hij van haar af kan komen, in deze toestand, lost dit probleem zich op.
Pirsig vraagt de lezer alleen ook om mee te gaan in zijn essayistische betogen tussen door over kwaliteit, en waaraan een Metafysica van kwaliteit zou moeten voldoen.
Ik ben dat gevecht wat ontlopen, omdat de kwestie me uiteindelijk niet vermocht te interesseren; mede doordat Pirsig steeds dezelfde paadjes blijft aflopen. Wat kwaliteit is, kan niet worden gedefinieerd. Wat wel over kwaliteit te zeggen valt volgens dit boek, is dat die een dynamische component moet hebben; omdat er telkens van alles verandert. Da capo.
De betogen over de Metaphysica of Quality (MoQ), met zelfs een systematiek daarbij, zoals die online te vinden zijn, kwamen ook altijd van volgers van Pirsig. Hijzelf reikte zo ver nooit. Van hem was slechts het idee in eerste aanzet, dat éen ander ooit hard in de onderbuik raakte, en vervolgens tot grote activiteit aanzette.
Boeklogje volgt dra.
[ Lees al mijn gedachten over Lila van Robert Pirsig hier ]
[x]#13408 fan dinsdag 31 oktober 2017 @ 20:32:37
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
2 kommentaren
eamelje.net op 1 november 2017 @ 11:30:27
Die leesprojecten hier zijn ook bedoeld om boeken die niet tot doorlezen uitnodigen toch te kraken. 75 à 100 bladzijde lezen in een week is dan ineens doenbaar.
Gezellig op 1 november 2017 @ 10:56:04
Dapper dat je hebt doorgelezen: destijds (in een vorig leven) strandde ik zelf in hoofdstuk 8. Heb zelfs een blauwe maandag aan zo’n online Pirsig forum deelgenomen, vol met gelovigen; nogal vermoeiend dus.