Geen idee | ii
Te fietsen | week 32
Een dagje buitenspelen is dus nooit helemaal vrij. Dat lijkt me de voornaamste conclusie na wat me vorige week overkwam, toen ergens halverwege mijn fietscomputer onbetrouwbaar werd, en ik dat te laat ontdekte.
Daarop sloeg de verwarring toe, en verdween ook te veel plezier in de rit.
Er komt namelijk altijd een eind aan zo’n lange zwerftocht met onbekend doel. En op dat moment blijkt het nogal handig te zijn over een computertje te beschikken op het stuur die meehelpt bij het denken. Objectieve informatie ondersteunt dan het benul.
Als ik nog tachtig kilometer moet om naar huis te fietsen bijvoorbeeld, maakt het nogal verschil of me dat binnen een uur of drie kan lukken, of dat ik vermoed dat me dat zeker vier uur gaat kosten. Want als me duidelijk is dat de terugweg nog een grote en langdurige inspanning zal vergen dan hoort daar een bepaalde aanpak bij. Dan stop ik bijvoorbeeld eens wat vaker — om mijn rug te strekken. Dan kan het ook zijn dat ik onderweg nog ergens koffie ga drinken, of mijn voorraden aanvul in een supermarkt.
Moesten die nog wel open zijn, natuurlijk.
In Nederland is het niet zo heel moeilijk om in grote lijnen te weten hoe ver ik van huis ben. Punt blijft alleen dat het nogal nuttig is om te weten hoe hard ik de komende uren ontspannen fietsen kan — en dat hangt dan weer veel meer van de weersomstandigheden af dan van iets anders.
[x]#12573 fan zondag 14 augustus 2016 @ 13:17:50
