Wachten
Te fietsen | week 17
Aantekeningen als deze, over fietsen, hebben soms nog een onverwacht nut. Ik was bijvoorbeeld blij om te lezen dat in 2013 het voorjaar ook aan de kille kant was. Waardoor het tot in mei duurde voor ik mijn winterspullen durfde op te bergen.
Dus is het niet vreemd deze week nog met handschoenen aan te hebben gefietst.
Wat deze kennis alleen niet doet, is het verschil in beleving verklaren tussen het fietsen in de zomer, en het fietsen in de winter.
’s Zomers is het niet vreemd om na het avondeten nog even een rustig rondje te doen, en dan hup spontaan veertig, vijftig kilometer af te leggen. Zelfs een ontspannen ritje van honderd kilometer kan er dan weleens tussendoor glippen.
In de winter kan de gedachte om naar buiten te gaan en daar op een fiets te stappen al te zwaar zijn. Nogal wat van mijn winterse kilometers zijn verreden desondanks; om soepel te blijven draaien, niet omdat ik daar verder ook maar iets aan beleefde.
En hoewel mijn fietsen een fietsen op gevoel moet blijven, groeit er ondertussen dus wel nieuwsgierigheid naar net wat kennis meer. Hoeveel waarheid zit er bijvoorbeeld in het idee dat een rit van 65 kilometer bij temperaturen onder de 6° à 7° Celsius aanzienlijk meer energie kost dan een zomeravondtoertje van honderd kilometer plus?
Terwijl ik ’s zomers ook nog eens 20% sneller fiets?
Er zijn dan vanzelfsprekend meters te koop, die tonen hoeveel Watts een fietser trapt. Maar afgezien van de hoge prijs van dergelijke technologie denk ik dat die het antwoord me niet eens geven kan. Want, er speelt ook nog een duidelijk maar onmeetbaar mentaal aspect. Zonder enige inspanning met een redelijke snelheid fietsen is bijvoorbeeld domweg leuk. Omdat alles dan zo vanzelf lijkt te gaan.
En leuk maakt alles zo veel lichter.
[x]#11830 fan vrijdag 24 april 2015 @ 23:30:00
